Επιγράμματα Σιμωνίδη

Επιγράμματα Σιμωνίδη
Συγγραφέας: Σιμωνίδης ο Κείος

Επιγράμματα στην Παλατινή Ανθολογία

V 159 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Βοΐδιον ηὑλητρὶς καὶ Πυθιάς, αἵ ποτ' ἐρασταί, σοί, Κύπρι, τὰς ζώνας τάς τε γραφὰς ἔθεσαν.

Ἔμπορε καὶ φορτηγέ, τὸ σὸν βαλλάντιον οἶδεν καὶ πόθεν αἱ ζῶναι καὶ πόθεν οἱ πίνακες.

VI 197 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἑλλάνων ἀρχαγὸς ἐπεὶ στρατὸν ὤλεσα Μήδων Παυσανίας, Φοίβῳ μνᾶμ' ἀνέθηκα τόδε.

Τούς Μήδους τούς συνέτριψα, ηγέτης τών Ελλήνων, ο Παυσανίας, κι ενθύμιο στον Φοίβο αυτό αφιερώνω.

VI 212 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Εὔχεό τοι δώροισι, Κύτων, θεὸν ὧδε χαρῆναι Λητοίδην ἀγορῆς καλλιχόρου πρύτανιν,

ὥσπερ ὑπὸ ξείνων τε καὶ οἳ ναίουσι Κόρινθον αἶνον ἔχεις χαρίτων, δέσποτα, τοῖς στεφάνοις.

VI 213 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἓξ ἐπὶ πεντήκοντα, Σιμωνίδη, ἤραο ταύρους καὶ τρίποδας, πρὶν τόνδ' ἀνθέμεναι πίνακα.

τοσσάκι δ' ἱμερόεντα διδαξάμενος χορὸν ἀνδρῶν εὐδόξου Νίκας ἀγλαὸν ἅρμ' ἐπέβης.

VI 214 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Φημὶ Γέλων', Ἱέρωνα, Πολύζηλον, Θρασύβουλον, παῖδας Δεινομένευς, τοὺς τρίποδας θέμεναι

ἐξ ἑκατὸν λιτρῶν καὶ πεντήκοντα ταλάντων δαρεικοῦ χρυσοῦ, τᾶς δεκάτας δεκάταν.

VI 215 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ταῦτ' ἀπὸ δυσμενέων Μήδων ναῦται Διοδώρου ὅπλ' ἀνέθεν Λατοῖ μνάματα ναυμαχίας.

VI 216 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Σῶσος καὶ Σωσώ, σῶτερ, σοὶ τόνδ' ἀνέθηκαν· Σῶσος μὲν σωθείς, Σωσὼ δ', ὅτι Σῶσος ἐσώθη.

VI 217 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Χειμερίην νιφετοῖο κατήλυσιν ἡνίκ' ἀλύξας Γάλλος ἐρημαίην ἤλυθ' ὑπὸ σπιλάδα,

ὑετὸν ἄρτι κόμης ἀπομόρξατο, τοῦ δὲ κατ' ἴχνος βουφάγος εἰς κοίλην ἀτραπὸν ἷκτο λέων·

αὐτὰρ ὁ πεπταμένῃ μέγα τύμπανον, ὃ σχέθε, χειρὶ ἤραξεν, καναχῇ δ' ἴαχεν ἄντρον ἅπαν·

οὐδ' ἔτλη Κυβέλης ἱερὸν βρόμον ὑλονόμος θὴρ μεῖναι, ἀν' ὑλῆεν δ' ὠκὺς ἔθυνεν ὄρος,

δείσας ἡμιγύναικα θεῆς λάτριν, ὃς τάδε Ῥείᾳ ἐνδυτὰ καὶ ξανθοὺς ἐκρέμασε πλοκάμους.

VI 217 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Χειμερίην νιφετοῖο κατήλυσιν ἡνίκ' ἀλύξας Γάλλος ἐρημαίην ἤλυθ' ὑπὸ σπιλάδα,

ὑετὸν ἄρτι κόμης ἀπομόρξατο, τοῦ δὲ κατ' ἴχνος βουφάγος εἰς κοίλην ἀτραπὸν ἷκτο λέων·

αὐτὰρ ὁ πεπταμένῃ μέγα τύμπανον, ὃ σχέθε, χειρὶ ἤραξεν, καναχῇ δ' ἴαχεν ἄντρον ἅπαν·

οὐδ' ἔτλη Κυβέλης ἱερὸν βρόμον ὑλονόμος θὴρ μεῖναι, ἀν' ὑλῆεν δ' ὠκὺς ἔθυνεν ὄρος,

δείσας ἡμιγύναικα θεῆς λάτριν, ὃς τάδε Ῥείᾳ ἐνδυτὰ καὶ ξανθοὺς ἐκρέμασε πλοκάμους.

VII 24 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἡμερὶ πανθέλκτειρα, μεθυτρόφε μῆτερ ὀπώρας, οὔλης ἣ σκολιὸν πλέγμα φύεις ἕλικος,

Τηίου ἡβήσειας Ἀνακρείοντος ἐπ' ἄκρῃ στήλῃ καὶ λεπτῷ χώματι τοῦδε τάφου,

ὡς ὁ φιλάκρητός τε καὶ οἰνοβαρὴς φιλόκωμος παννύχιος κρούων τὴν φιλόπαιδα χέλυν

κἠν χθονὶ πεπτηὼς κεφαλῆς ἐφύπερθε φέροιτο ἀγλαὸν ὡραίων βότρυν ἀπ' ἀκρεμόνων

καί μιν ἀεὶ τέγγοι νοτερὴ δρόσος, ἧς ὁ γεραιὸς λαρότερον μαλακῶν ἔπνεεν ἐκ στομάτων.

VII 25 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Οὗτος Ἀνακρείοντα, τὸν ἄφθιτον εἵνεκα Μουσέων ὑμνοπόλον, πάτρης τύμβος ἔδεκτο Τέω,

ὃς Χαρίτων πνείοντα μέλη, πνείοντα δ' Ἐρώτων τὸν γλυκὺν ἐς παίδων ἵμερον ἡρμόσατο.

μοῦνον δ' εἰν Ἀχέροντι βαρύνεται, οὐχ ὅτι λείπων ἠέλιον Λήθης ἐνθάδ' ἔκυρσε δόμων,

ἀλλ' ὅτι τὸν χαρίεντα μετ' ἠιθέοισι Μεγιστέα καὶ τὸν Σμερδίεω Θρῇκα λέλοιπε πόθον.

μολπῆς δ' οὐ λήγει μελιτερπέος, ἀλλ' ἔτ' ἐκεῖνον βάρβιτον οὐδὲ θανὼν εὔνασεν εἰν ᾿Αίδῃ.

VII 77 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Οὗτος ὁ τοῦ Κείοιο Σιμωνίδου ἐστὶ σαωτήρ, :ὃς καὶ τεθνηὼς ζῶντ' ἀπέδωκε χάριν.

VII 177 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Σᾶμα τόδε Σπίνθηρι πατὴρ ἐπέθηκε θανόντι.

VII 248 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Μυριάσιν ποτὲ τῇδε τριηκοσίαις ἐμάχοντο ἐκ Πελοποννάσου χιλιάδες τέτορες.

VII 249 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.

(Στους νεκρούς των Θερμοπυλών)

Ξένε, φέρε το άγγελμα στους Λακεδαιμονίους, ότι εδώ κειτόμαστε, πιστοί στις εντολές τους.

VII 250 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἀκμᾶς ἑστακυῖαν ἐπὶ ξυροῦ Ἑλλάδα πᾶσαν ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς κείμεθα ῥυσάμενοι.

VII 251 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἄσβεστον κλέος οἵδε φίλῃ περὶ πατρίδι θέντες κυάνεον θανάτου ἀμφεβάλοντο νέφος·

οὐδὲ τεθνᾶσι θανόντες, ἐπεί σφ' ἀρετὴ καθύπερθε κυδαίνουσ' ἀνάγει δώματος ἐξ Ἀίδεω.

VII 253 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον, ἡμῖν ἐκ πάντων τοῦτ' ἀπένειμε τύχη·

Ἑλλάδι γὰρ σπεύδοντες ἐλευθερίην περιθεῖναι κείμεθ' ἀγηράτῳ χρώμενοι εὐλογίῃ.

(Σε Αθηναίους νεκρούς)

Η πιό μεγάλη αρετή άν στ’ αλήθεια είν’ θανή δοξασμένη, τότε η τύχη σέ μάς τήνε χάρισε• τί είχαμε τρέξει

φύλακες τής λευτεριάς τής Ελλάδας κι έτσι έχουμε τώρα τάφο στόν τόπο αυτό καί χαιρόμαστε άσβεστη δόξα.

VII 254 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Χαίρετ', ἀριστῆες πολέμου μέγα κῦδος ἔχοντες, κοῦροι Ἀθηναίων ἔξοχοι ἱπποσύνᾳ,

οἵ ποτε καλλιχόρου περὶ πατρίδος ὠλέσαθ' ἥβην πλείστοις Ἑλλάνων ἀντία μαρνάμενοι.

VII 254A Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Κρὴς γενεὰν Βρόταχος Γορτύνιος ἐνθάδε κεῖμαι οὐ κατὰ τοῦτ' ἐλθών, ἀλλὰ κατ' ἐμπορίαν.

VII 258 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Οἵδε παρ' Εὐρυμέδοντά ποτ' ἀγλαὸν ὤλεσαν ἥβην μαρνάμενοι Μήδων τοξοφόρων προμάχοις

αἰχμηταί, πεζοί τε καὶ ὠκυπόρων ἐπὶ νηῶν· κάλλιστον δ' ἀρετῆς μνῆμ' ἔλιπον φθίμενοι.

Οι άντρες αυτοί, με το δόρυ πολέμησαν Πέρσες τοξότες. Στόν Ευρυμέδοντα τότε η νιότη η λαμπρή τους εχάθη,

καί στης στεριάς τόν αγώνα καί πάνω στα γρήγορα πλοία• της αρετής τους τ’ ωραίο ενθύμιο είν’ η θανή τους.

VII 270 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τούσδε ποτ' ἐκ Σπάρτας ἀκροθίνια Φοίβῳ ἄγοντας ἓν πέλαγος, μία νύξ, ἓν σκάφος ἐκτέρισεν.

VII 296 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἐξ οὗ γ' Εὐρώπην Ἀσίας δίχα πόντος ἔνειμε καὶ πόλεμον λαῶν θοῦρος Ἄρης ἐφέπει,

οὐδαμά πω κάλλιον ἐπιχθονίων γένετ' ἀνδρῶν ἔργον ἐν ἠπείρῳ καὶ κατὰ πόντον ἅμα.

οἵδε γὰρ ἐν Κύπρῳ Μήδων πολλοὺς ὀλέσαντες Φοινίκων ἑκατὸν ναῦς ἕλον ἐν πελάγει

ἀνδρῶν πληθούσας· μέγα δ' ἔστεν[εν Ἀσὶς ὑπ' αὐτῶν] πληγεῖσ' ἀμφοτέραις χερσὶ κράτει πολέμου.

VII 300 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἐνθάδε Πυθώνακτα κασίγνητόν τε κέκευθε γαῖ', ἐρατῆς ἥβης πρὶν τέλος ἄκρον ἰδεῖν.

μνῆμα δ' ἀποφθιμένοισι πατὴρ Μεγάριστος ἔθηκεν ἀθάνατον θνητοῖς παισὶ χαριζόμενος.

VII 301 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Εὐκλέας αἶα κέκευθε, Λεωνίδα, οἳ μετὰ σεῖο τῇδ' ἔθανον, Σπάρτης εὐρυχόρου βασιλεῦ,

πλείστων δὴ τόξων τε καὶ ὠκυπόδων σθένος ἵππων Μηδείων τ' ἀνδρῶν δεξάμενοι πολέμῳ.

VII 302 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τῶν αὐτοῦ τις ἕκαστος ἀπολλυμένων ἀνιᾶται· Νικόδικον δὲ φίλοι καὶ πόλις ἥδε ποθεῖ.

VII 344 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Θηρῶν μὲν κάρτιστος ἐγώ, θνατῶν δ' ὃν ἐγὼ νῦν φρουρῶ τῷδε τάφῳ λαίνῳ ἐμβεβαώς.

VII 348 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Πολλὰ πιὼν καὶ πολλὰ φαγὼν καὶ πολλὰ κάκ᾿ εἰπὼν ἀνθρώπους κεῖμαι Τιμοκρέων ῾Ρόδιος.

VII 431 Σιμωνίδου ή άδηλον[Επεξεργασία]

Οἵδε τριακόσιοι, Σπάρτα πατρί, τοῖς συναρίθμοις Ἰναχίδαις Θυρέαν ἀμφὶ μαχεσσάμενοι,

αὐχένας οὐ στρέψαντες, ὅπᾳ ποδὸς ἴχνια πρᾶτον ἁρμόσαμεν, ταύτᾳ καὶ λίπομεν βιοτάν.

ἄρσενι δ' ᾿Οθρυάδαο φόνῳ κεκαλυμμένον ὅπλον καρύσσει· "Θυρέα, Ζεῦ, Λακεδαιμονίων."

αἰ δέ τις ᾿Αργείων ἔφυγεν μόρον, ἦς ἀπ' ᾿Αδράστου· Σπάρτᾳ δ' οὐ τὸ θανεῖν, ἀλλὰ φυγεῖν θάνατος.

VII 442 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Εὐθυμάχων ἀνδρῶν μνησώμεθα, τῶν ὅδε τύμβος, οἳ θάνον εὔμηλον ῥυόμενοι Τεγέαν

αἰχμηταὶ πρὸ πόληος, ἵνα σφίσι μὴ καθέληται Ἑλλὰς ἀποφθιμένου κρατὸς ἐλευθερίαν.

VII 443 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τῶν δέ ποτ' ἐν στέρνοισι τανυγλώχινας ὀιστοὺς λοῦσεν φοινίσσᾳ θοῦρος Ἄρης ψακάδι.

ἀντὶ δ' ἀκοντοδόκων ἀνδρῶν μνημεῖα θανόντων ἄψυχ' ἐμψύχων ἅδε κέκευθε κόνις.

VII 496 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

᾿Ηερίη Γεράνεια, κακὸν λέπας, ὤφελες ῎Ιστρον τῆλε καὶ ἐκ Σκυθέων μακρὸν ὁρᾶν Τάναϊν

μηδὲ πέλας ναίειν Σκειρωνικὸν οἶδμα θαλάσσης ἄγκεα νειφομένης ἀμφὶ Μεθουριάδος.

Νῦν δ᾿ ὁ μὲν ἐν πόντῳ κρυερὸς νέκυς, οἱ δὲ βαρεῖαν ναυτιλίην κενεοὶ τῇδε βοῶσι τάφοι.

VII 507Α Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἄνθρωπ', οὐ Κροίσου λεύσσεις τάφον, ἀλλὰ γὰρ ἀνδρὸς χερνήτεω· μικρὸς τύμβος, ἐμοὶ δ' ἱκανός.

VII 508 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Παυσανίαν ἰητρὸν ἐπώνυμον, Ἀγχίτεω υἱόν τόνδ' Ἀσκληπιάδην πατρὶς ἔθαψε Γέλα,

ὃς πλείστους κρυεραῖσι μαραινομένους ὑπὸ νούσοις φῶτας ἀπέστρεψεν Φερσεφόνης θαλάμων.

VII 509 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Σῆμα Θεόγνιδός εἰμι Σινωπέος, ᾧ μ' ἐπέθηκεν Γλαῦκος ἑταιρείης ἀντὶ πολυχρονίου.

VII 510 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Σῶμα μὲν ἀλλοδαπὴ κεύθει κόνις, ἐν δέ σε πόντῳ, Κλείσθενες, Εὐξείνῳ μοῖρ' ἔκιχεν θανάτου

πλαζόμενον· γλυκεροῦ δὲ μελίφρονος οἴκαδε νόστου ἤμπλακες οὐδ' ἵκευ Χῖον ἐπ' ἀμφιρύτην.

VII 511 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Σῆμα καταφθιμένοιο Μεγακλέος εὖτ' ἂν ἴδωμαι, οἰκτίρω σε, τάλαν Καλλία, οἷ' ἔπαθες.

VII 512 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τῶνδε δι' ἀνθρώπων ἀρετὰν οὐχ ἵκετο καπνὸς αἰθέρα δαιομένας εὐρυχόρου Τεγέας,

οἳ βούλοντο πόλιν μὲν ἐλευθερίᾳ τεθαλυῖαν παισὶ λιπεῖν, αὐτοὶ δ' ἐν προμάχοισι θανεῖν.

VII 513 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Φῆ ποτε Πρωτόμαχος, πατρὸς περὶ χεῖρας ἔχοντος ἡνίκ' ἀφ' ἱμερτὴν ἔπνεεν ἡλικίην·

"Ὦ Τιμηνορίδη, παιδὸς φίλου οὔποτε λήσῃ οὔτ' ἀρετὴν ποθέων οὔτε σαοφροσύνην."

VII 514 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Αἰδὼς καὶ Κλεόδημον ἐπὶ προχοῇσι Θεαίρου ἀενάου στονόεντ' ἤγαγεν εἰς θάνατον

Θρηικίῳ κύρσαντα λόχῳ· πατρὸς δὲ κλεεννὸν Διφίλου αἰχμητὴς υἱὸς ἔθηκ' ὄνομα.

VII 515 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Αἰαῖ, νοῦσε βαρεῖα, τί δὴ ψυχαῖσι μεγαίρεις ἀνθρώπων ἐρατῇ πὰρ νεότητι μένειν;

ἣ καὶ Τίμαρχον γλυκερῆς αἰῶνος ἄμερσας ἠίθεον, πρὶν ἰδεῖν κουριδίην ἄλοχον.

VII 516 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Οἱ μὲν ἐμὲ κτείναντες ὁμοίων ἀντιτύχοιεν, Ζεῦ Ξένι'· οἱ δ' ὑπὸ γᾶν θέντες ὄναιντο βίου.

VII 647 Σιμωνίδου οι δε Σιμίου[Επεξεργασία]

Ὕστατα δὴ τάδ' ἔειπε φίλαν ποτὶ ματέρα Γοργὼ δακρυόεσσα δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα·

«Αὖθι μένοις παρὰ πατρί, τέκοις δ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ καδεμόνα.»

VII 677 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Μνῆμα τόδε κλεινοῖο Μεγιστία, ὅν ποτε Μῆδοι Σπερχειὸν ποταμὸν κτεῖναν ἀμειψάμενοι,

μάντιος, ὃς τότε κῆρας ἐπερχομένας σάφα εἰδὼς οὐκ ἔτλη Σπάρτης ἡγεμόνας προλιπεῖν.

IX 700 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Γράψε Πολύγνωτος, Θάσιος γένος, Ἀγλαοφῶντος υἱός, περθομένην Ἰλίου ἀκρόπολιν.

ΙΧ 757 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἰφίων τόδ' ἔγραψε Κορίνθιος· οὐκ ἔνι μῶμος χερσίν, ἐπεὶ δόξας ἔργα πολὺ προφέρει.

ΙΧ 758 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Κίμων ἔγραψε τὴν θύραν τὴν δεξιάν, τὴν δ' ἐξιόντων δεξιὰν Διονύσιος.

X 105 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Χαίρει τις, Θεόδωρος ἐπεὶ θάνον· ἄλλος ἐπ' αὐτῷ χαιρήσει. θανάτῳ πάντες ὀφειλόμεθα.

ΧIIΙ 11 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τίς εἰκόνα τάνδ' ἀνέθηκεν; - "Δωριεὺς ὁ Θούριος." -

- Οὐ Ῥόδιος γένος ἦν; - "Ναί, πρὶν φυγεῖν γε πατρίδα,

δεινᾷ γε χειρὶ πόλλ' ἔρξας ἔργα καὶ βίαια."

ΧIIΙ 14 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἀργεῖος Δάνδης σταδιοδρόμος ἐνθάδε κεῖται

νίκαις ἱππόβοτον πατρίδ' ἐπευκλείσας

Ὀλυμπίᾳ δίς, ἐν δὲ Πυθῶνι τρία,

δύω δ' ἐν Ἰσθμῷ, πεντεκαίδεκ' ἐν Νεμέᾳ·

τὰς δ' ἄλλας νίκας οὐκ εὐμαρές ἐστ' ἀριθμῆσαι.

ΧIIΙ 19 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἄνθηκεν τόδ' ἄγαλμα Κορίνθιος, ὅσπερ ἐνίκα ἐν Δελφοῖς ποτε, Νικολᾴδας

καὶ Παναθηναίοις στεφάνους λάβε πέντ' ἐπ' ἀέθλοις ἑξῆς ἀμφιφορεῖς ἐλαίου·

Ἰσθμῷ δ' ἐν ζαθέᾳ τρὶς ἐπισχερὼ - οἶδεν ἑλόντα ἀκτὰ Ποντομέδοντος ἆθλα -

καὶ Νεμέᾳ τρὶς ἐνίκησεν καὶ τετράκις ἄλλα Πελλάνᾳ, δύο δ' ἐν Λυκαίῳ

καὶ Τεγέᾳ καὶ ἐν Αἰγίνᾳ, κρατερᾷ τ' Ἐπιδαύρῳ καὶ Θήβᾳ Μεγάρων τε δάμῳ,

ἐν δὲ Φλειοῦντι σταδίῳ τά τε πέντε κρατήσας ηὔφρανεν μεγάλαν Κόρινθον.

ΧIIΙ 20 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Πατρίδα κυδαίνων ἱερὴν πόλιν Ὦπις Ἀθήνης, τέκνον μελαίνης γῆς, χαρίεντας αὐλοὺς

τούσδε σὺν Ἡφαίστῳ τελέσας ἀνέθηκ' Ἀφροδίτῃ καλοῦ δαμασθεὶς ἱμέρῳ Βρύσωνος.

ΧIIΙ 26 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Μνήσομαι, οὐ γὰρ ἔοικεν ἀνώνυμον ἐνθάδ' Ἀρχεναύτεω κεῖσθαι θανοῦσαν ἀγλαὰν ἄκοιτιν

Ξανθίππην, Περιάνδρου ἀπέκγονον, ὅς ποθ' ὑψιπύργου σήμαινε λαοῖς τέρμ' ἔχων Κορίνθου.

XIII 28 Βακχυλίδου ή Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Πολλάκι δὴ φυλῆς Ἀκαμαντίδος ἐν χοροῖσιν Ὧραι ἀνωλόλυξαν κισσοφόροις ἐπὶ διθυράμβοις

αἱ Διονυσιάδες, μίτραισι δὲ καὶ ῥόδων ἀώτοις σοφῶν ἀοιδῶν ἐσκίασαν λιπαρὰν ἔθειραν,

οἳ τόνδε τρίποδά σφισι μάρτυρα Βακχίων ἀέθλων ἔθηκαν· εὖ τούσδ' Ἀντιγένης ἐδίδασκεν ἄνδρας,

εὖ δ' ἐτιθηνεῖτο γλυκερὰν ὄπα Δωρίοις Ἀρίστων Ἀγρεῖος ἡδὺ πνεῦμα χέων καθαροῖς ἐν αὐλοῖς,

τῶν ἐχορήγησεν κύκλον μελίγηρυν Ἱππόνικος, Στρούθωνος υἱός, ἅρμασιν ἐν Χαρίτων φορηθείς,

αἵ οἱ ἐπ' ἀνθρώπους ὄνομα κλυτὸν ἀγλαάν τε νίκαν θεοῦ θ' ἕκατι θῆκαν ἰοστεφάνων τε Μοισᾶν.

XVI 2 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Γνῶθι Θεόγνητον προσιδὼν τὸν Ὀλυμπιονίκαν παῖδα, παλαισμοσύνης δεξιὸν ἡνίοχον,

κάλλιστον μὲν ἰδεῖν, ἀθλεῖν δ' οὐ χείρονα μορφῆς, ὃς πατέρων ἀγαθῶν ἐστεφάνωσε πόλιν.

XVI 3 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Ἴσθμια καὶ Πυθοῖ Διοφῶν ὁ Φίλωνος ἐνίκα ἅλμα, ποδωκείην, δίσκον, ἄκοντα, πάλην.

XVI 23 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Εἶπον, τίς, τίνος ἐσσί, τίνος πατρίδος, τί δ' ἐνίκης; - "Κασμύλος, Εὐαγόρου, Πύθια πύξ, Ῥόδιος."

Πες, ποιός, ποιού είσαι, ποιάς πατρίδας, σε τι νίκησες; Κάσμυλος, του Ευαγόρα, στα Πύθια πυγμαχία, Ρόδιος

XVI 24 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Μίλωνος τόδ' ἄγαλμα καλοῦ καλόν, ὅς ποτε Πίσῃ ἑπτάκι νικήσας ἐς γόνατ' οὐκ ἔπεσεν.

XVI 26 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Δίρφυος ἐδμήθημεν ὑπὸ πτυχί· σῆμα δ' ἐφ' ἡμῖν ἐγγύθεν Εὐρίπου δημοσίᾳ κέχυται,

οὐκ ἀδίκως· ἐρατὴν γὰρ ἀπωλέσαμεν νεότητα τρηχεῖαν πολέμου δεξάμενοι νεφέλην.

XVI 60 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τίς ἅδε; - "Βάκχα." - Τίς δέ νιν ξέσε; - "Σκόπας." - Τίς δ' ἐξέμηνε, Βάκχος ἢ Σκόπας; - "Σκόπας."

XVI 82 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τὸν ἐν ῾Ρόδῳ κολοσσὸν ὀκτάκις δέκα Χάρης ἐποίει πήχεων ὁ Λίνδιος

XVI 232 Σιμωνίδου[Επεξεργασία]

Τὸν τραγόπουν ἐμὲ Πᾶνα τὸν Ἀρκάδα, τὸν κατὰ Μήδων, τὸν μετ' Ἀθηναίων στήσατο Μιλτιάδης.