Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παλατινή Ανθολογία/VII/253 Σιμωνίδου

Από Βικιθήκη
AP VII 253 Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον
Συγγραφέας:
Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα)
Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον, Σιμωνίδη του Κείου, Παλατινή Ανθολογία βιβλίο 7ο 253 (AP VII 253)


VII 253 Σιμωνίδου

[Επεξεργασία]
Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον, ἡμῖν ἐκ πάντων τοῦτ' ἀπένειμε τύχη·
Ἑλλάδι γὰρ σπεύδοντες ἐλευθερίην περιθεῖναι κείμεθ' ἀγηράτῳ χρώμενοι εὐλογίῃ.
(Σε Αθηναίους νεκρούς)
Η πιό μεγάλη αρετή άν στ’ αλήθεια είν’ θανή δοξασμένη, τότε η τύχη σέ μάς τήνε χάρισε• τί είχαμε τρέξει
φύλακες τής λευτεριάς τής Ελλάδας κι έτσι έχουμε τώρα τάφο στόν τόπο αυτό καί χαιρόμαστε άσβεστη δόξα.