Παλατινή Ανθολογία/VII/253 Σιμωνίδου
| ←Βιβλίο 7o, 252 | AP VII 253 Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα) |
Βιβλίο 7o, 254→ |
| Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον, Σιμωνίδη του Κείου, Παλατινή Ανθολογία βιβλίο 7ο 253 (AP VII 253) |
VII 253 Σιμωνίδου
[Επεξεργασία]- Εἰ τὸ καλῶς θνῄσκειν ἀρετῆς μέρος ἐστὶ μέγιστον, ἡμῖν ἐκ πάντων τοῦτ' ἀπένειμε τύχη·
- Ἑλλάδι γὰρ σπεύδοντες ἐλευθερίην περιθεῖναι κείμεθ' ἀγηράτῳ χρώμενοι εὐλογίῃ.
- (Σε Αθηναίους νεκρούς)
- Η πιό μεγάλη αρετή άν στ’ αλήθεια είν’ θανή δοξασμένη, τότε η τύχη σέ μάς τήνε χάρισε• τί είχαμε τρέξει
- φύλακες τής λευτεριάς τής Ελλάδας κι έτσι έχουμε τώρα τάφο στόν τόπο αυτό καί χαιρόμαστε άσβεστη δόξα.