οὗτοι δὲ εἶναι οἱ πρῶτοι ἐκτὸς τῆς ἐπαρχίας πέραν τοῦ Ῥοδανοῦ.
11. Οἱ δ’ Ἑλουήτιοι ἤδη διαβιβάσαντες διὰ τῶν στενῶν καὶ τῆς χώρας τῶν Σηκουανῶν τὰς δυνάμεις των καὶ φθάσαντες εἰς τὴν χώραν τῶν Αἰδούων ἐλεηλάτουν τοὺς ἀγροὺς αὐτῶν. Οἱ δὲ Αἴδουοι μὴ δυνάμενοι νὰ διασώζωσιν ἀπ’ αὐτῶν ἑαυτοὺς καὶ τὰ ἑαυτῶν, πέμπουσι πρέσβεις πρὸς τὸν Καίσαρα, ἵνα ζητήσωσι βοήθειαν (λέγοντες ὅτι): Πάντοτε προσηνέχθησαν οὕτως πρὸς τὸν δῆμον τῶν Ῥωμαίων, ὥστε δὲν ἔπρεπεν ὑπὸ τὰς ὄψεις σχεδὸν τοῦ ἡμετέρου στρατοῦ οἱ μὲν ἀγροὶ νὰ ἐρημῶνται, τὰ δὲ τέκνα νὰ ἀπάγωνται εἰς δουλείαν, αἱ δὲ πόλεις αὐτῶν νὰ ἐκπορθῶνται. Συγχρόνως δὲ οἱ Αἴδουοι Ἄμβαῤῥοι, συγγενεῖς καὶ ὅμαιμοι τῶν Αἰδούων, δηλοποιοῦσιν εἰς τὸν Καίσαρα, ὅτι τῶν ἀγρῶν δῃωθέντων δὲν ἠδύναντο εὐκόλως νὰ ἀποκρούσωσι τὴν βίαν τῶν ἐχθρῶν ἀπὸ τῶν πόλεων. Ὁμοίως καὶ οἱ Ἀλλόβρογες, οἵτινες πέραν τοῦ Ῥοδανοῦ εἶχον κώμας καὶ κτήματα, διὰ φυγῆς· ἀναχωροῦσι πρὸς τὸν Καίσαρα καὶ ἀποδεικνύουσιν, ὅτι ἐκτὸς τοῦ ἐδάφους τῆς χώρας οὐδὲν ὑπολείπεται αὐτοῖς. Ὑπὸ τούτων παρακληθεὶς ὁ Καῖσαρ ἐνόμισεν ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ περιμένῃ, μέχρις οὐ οἱ Ἑλουήτιοι καταναλώσαντες πάντα τὰ ὑπάρχοντα τῶν συμμάχων φθάσωσιν εἰς τὴν χώραν τῶν Σαντόνων.
12. Ὑπάρχει τις ποταμὸς Ἄραρις, ὅστις διὰ τῆς χώρας τῶν Αἰδούων καὶ Σηκουανῶν ἐμβάλλει εἰς τὸν Ῥοδανὸν μετ’ ἀπιστεύτου ἠρεμίας, οὕτως ὥστε δὲν δύναταί τις νὰ κρίνῃ διὰ τῶν ὀφθαλμῶν κατὰ ποίαν διεύθυνσιν ῥέει. Τοῦτον οἱ Ἑλουήτιοι σχεδίαις καὶ λέμβοις ἐπιζεύξαντες διέβαινον. Μαθὼν δὲ παρὰ τῶν κατασκόπων ὁ Καῖσαρ, ὅτι οἱ Ἑλουήτιοι εἶχον ἤδη διαβιβάσῃ διὰ τοῦ ποταμοῦ τούτου τὰ τρία τέταρτα τῆς δυνάμεώς των, τὸ δὲ τέταρτον σχεδὸν μέρος ὑπελείπετο ἐπὶ τάδε τοῦ ποταμοῦ, περὶ τὴν τετάρτην φυλακὴν ἀναχωρήσας ἐκ τοῦ στρατοπέδου μετὰ τριῶν λεγεώνων φθάνει πρὸς τοῦτο τὸ μέρος, τὸ ὁποῖον δὲν εἶχεν ἀκόμη
