πολλῶν γλωσσῶν. Μετὰ δὲ ταῦτα εὑρέθη εἰς τὴν Ὀδησσὸν καὶ ἐκεῖθεν ἐπέρασεν εἰς τὴν Βλαχίαν ὑπὸ τὸν πρίγκηπα Ἀλέξανδρον Ὑψηλάντην παρακολουθῶν τὸν συγγενῆ του Γιαννάκην Κολοκοτρώνην, μαζὺ δὲ ἦσαν ὁ Χριστόφορος Ζαχαριάδης, ὁ Ἰωάννης Πέτας, ἢ Βαπτιστὴς ἐκ Ζακύνθου καὶ ὁ Ἀποστόλης Κολοκοτρώνης. Ὅλοι οὗτοι ἐπολέμησαν εἰς τὴν ἐπανάστασιν τῆς Βλαχίας ὑπὸ τὰς διαταγὰς τοῦ Ὑψηλάντου. Διαλυθέντων δὲ ἐκεῖθεν τῶν Ἑλληνικῶν στρατευμάτων, ἐπανῆλθαν εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Τρικόρφων κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ Αὐγούστου 1821. Ἔκτοτε ὁ Δ. Κοντόσταυλος παρηκολούθει εἰς τοὺς πολέμους τὸν στρατηγὸν Νικήταν Σταματελόπουλον, χρησιμεύων ὡς σύμβουλός του γράφων καὶ πολεμῶν.
Κατήγετο ἐκ Βυτίνης. Ἐπανελθὼν δὲ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐπὶ τῆς εἰσβολῆς τοῦ Δράμαλη εἰς τὴν Πελοπόννησον, ἐτέθη πλησίον τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ εἰς τοὺς σωματοφύλακάς του καὶ ἔμεινε καθόλον τὸ διάστημα τοῦ Δραμαλικοῦ πολέμου, ἀναδειχθεὶς γενναῖος. Μετὰ δὲ τὴν πτῶσιν τοῦ Ναυπλίου ἀπεσπάσθη ἀπὸ τὸν Κολοκοτρώνην, καὶ προσεκολλήθη εἰς τὸ νεοσυσταθὲν ἱππικὸν ἐπὶ τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Κουντουργιώτη καὶ ὑπὸ τὰς διαταγὰς τοῦ Χατσῆ Μιχάλη, ἢ Ταλιάνου. Εὑρεθεὶς εἴς τινα ἐνέδραν κατὰ τὸν κάμπον τῆς Τεγέας εἰς τῇς Ῥίζαις, διαταχθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Κολοκοτρώνη ἠνδραγάθησεν, ἀλλ’ ἐλαβώθη εἰς τὸ χέρι. Εἰς
