τὴν μάχην ταύτην ἐσκοτώθησαν Ἄραβες περὶ τοὺς ἑξακοσίους, καὶ ἐκυριεύθησαν σημαῖαι, τύμπανα καὶ ἄλλα λάφυρα. Ἐκ τῶν δύω ἱππικῶν τοῦ μὲν τακτικοῦ ἀρχηγὸς ἦτον ὁ Ἀλμέϊδας, τοῦ δὲ ἁτάκτου ὁ ῥηθεὶς Χατσῆ Μιχάλης. Ἦσαν δὲ εἰς τὴν μάχην ταύτην τῆς Τεγέας καὶ πολλοὶ πεζοὶ ἀπὸ ὅλα τὰ σώματα τοῦ τότε στρατοπέδου τοῦ Ἁγίου Πέτρου. Μάρτυρα τούτων φέρω τὸν ζῶντα τώρα στρατηγὸν Δ. Μελετόπουλον, μὲ τὸν ὁποῖον τότε εἴμεθα μαζὺ, καὶ εἶδε τὰ κατὰ τὴν μάχην γενόμενα. Εἰς δὲ τὰς Ἀθήνας ὁ Κακλαμάνος ἐπὶ τῆς στρατηγίας τοῦ Καραϊσκάκη καὶ τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς καβαλαρίας πάλιν ἠνδραγάθησεν, ἀλλὰ τὸ πληγωθὲν εἰς τὴν Τεγέαν χέρι τὸ ἔκοψε τότε τὸ κανόνι καὶ οὕτως ἐλευθερώθη ἀπὸ αὐτό.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
Αὕτη εἶχε πολιτικοὺς ἄνδρας, ὡς τὸν Σπήλιον Κουλᾶν, καταγόμενον ἀπὸ τὴν ἐπίσημον γενεὰν τοῦ καπετὰν Θανάση, εὐεργέτου ποτὲ τοῦ τόπου. Ἐχρημάτισε δὲ μέλος τῆς Ἐφορείας τῶν Τρικόρφων ὑπὸ τὴν προεδρείαν τοῦ Κανέλου Δεληγιάννη.
Ὑπῆρξε πολιτικός, ὑπηρέτησε κατὰ τὰς πρώτας ἡμέρας τῆς ἐπαναστάσεως, ὅτε ἐξεστράτευσε καὶ ἔφερε
