τοὺς στρατιώτας εἰς τὴν θέσιν τὴν λεγομένην Δοῦκα Σίκαλιν.
Οὗτοι ὑπηρέτησαν πολιτικῶς ἐντὸς τοῦ τόπου τιμώμενοι ἀπὸ τὸν Κολοκοτρώνην, ὅστις τοὺς ἔστειλεν εἰς διαφόρους πολιτικὰς ὑπηρεσίας ἐντὸς τῆς ἐπαρχίας. Ἐχρησίμευσαν δὲ εἰς τὰς ἀνάγκας τοῦ στρατοπέδου ἑτοιμάζοντες τὰς τροφάς κλπ.
Ἦτον ἀπὸ τὸ Ζυγοβίστι καὶ ὑπηρέτησεν εἰς τὰ ἐν Ζακύνθῳ τάγματα τῶν Ἄγγλων ὡς ἀξιωματικός. Ἐπανελθὼν δὲ εἰς Πελοπόννησον ἐν ἀρχῇ τῆς ἐπαναστάσεως εὑρέθη κατὰ πρῶτον εἰς τὸ Χλουμοῦτσι, ὅταν οἱ Λαλαῖοι ὑπῆγον καὶ ἐπολιόρκησαν τοὺς Γαστουναίους. Τότε ὁ καπετάνιος οὗτος ἔδειξε μεγάλην ἀνδρείαν διότι ἔσυρε τὸ σπαθί του ἐπέπεσε κατὰ τῶν Τούρκων καὶ ἔκοψέ τινας ἐξ αὐτῶν μὲ πολλὴν τέχνην καὶ ἐπιτυχίαν. Τοῦτο δὲ ἰδόντες οἱ Τοῦρκοι ἐδόθησαν εἰς φυγὴν, οἱ δὲ Ἕλληνες ἐθαύμασαν τὴν παληκαριάν του, διότι πρώτην φορὰν εἶδον πῶς κόπτουν Τούρκους μὲ τὸ σπαθί. Μετὰ δὲ ταῦτα ἠκολούθησε τὸν Κολοκοτρώνην ὡς σωματοφύλαξ καὶ καπετάνιος πολεμῶν.
