ΦΕΚ Α 16 - 24.04.1837/Διάταγμα περί συστάσεως του πανεπιστημίου
| Φύλλο Εφημερίδος της Κυβερνήσεως 16, 24 Απριλίου 1837 Διάταγμα περὶ συστάσεως τοῦ πανεπιστημίου |
Διάταγμα περὶ προσωρινοῦ κανονισμοῦ τοῦ ἐν Αθήναις συστηθησομένου πανεπιστημίου→ |
Ἐδιστάσαμεν νὰ ἀφήσωμεν ἀμετάβλητον τὸ ἐν τῇ ἀπουσίᾳ Μας ἐκδοθὲν διάταγμα τῶν 21 Δεκεμβρίου 1836 (12 Ἰανουαρίου 1837), περὶ συστάσεως τοῦ πανεπιστημίου, τὸ ὁποῖον θέλομεν νὰ στερεωθῇ καὶ νὰ ἐπικυρώσωμεν, ὡς καὶ τοὺς ἐν αὐτῷ περιεχομένους διορισμοὺς τῶν διδασκάλων, προσκαλέσαντες τὴν Γραμματείαν τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῆς Δημοσίου Ἐκπαιδεύσεως νὰ Μᾶς ἀναφέρῃ κατ’ ἐπανάληψιν περὶ αὐτῆς τῆς ὑποθέσεως.
Εἰς τὴν ἀναφορὰν αὐτὴν, καὶ εἰς τὸ ἐπισυνημμένον μετ’ αὐτῆς σχέδιον ὀργανικοῦ διατάγματος περὶ τοῦ συστηθησομένου πανεπιστημίου παρετηρήσαμεν ἡδέως τὴν σπουδὴν περὶ τῆς θεμελιώσεως τοῦ ἀνωτάτου τούτου παιδευτηρίου τοιουτοτρόπως, ὥστε νὰ ἐμπορέσῃ νὰ τελειοποιηθῇ κατὰ τὰς πραγματικὰς χρείας τοῦ Βασιλείου Μας βαθμηδὸν, ἐπιδίδον συγχρόνως μὲ τὰ ὑποβεβηκότα εἰς αὐτὸ διδασκαλεῖα, καὶ ὠφελούμενον ἀπὸ τὴν πεῖραν τὴν πηγάζουσαν ἀπὸ τὴν ἀνάπτυξίν του αὐτήν.
Ἀλλὰ διὰ νὰ ἀποφύγωμεν μετ’ ἐπιμελείας ὅλους τοὺς ὁρισμοὺς, οἱ ὁποῖοι ἐμποροῦσαν νὰ προξενήσουν βλάβην εἰς τὴν ἐλευθέραν ὀργανικὴν ἀνάπτυξιν τοῦ νέου παιδευτηρίου τούτου, ἐνομίσαμεν ὀρθόν·
1) Ἐκεῖνα μόνα τὰ μέρη τοῦ νέου σχεδίου νὰ ἐπικυρώσωμεν, τὰ ὁποῖα εἶναι κατάλληλα νὰ δημοσιευθῶσιν ὡς προσωρινὸς κανονισμὸς, ὅθεν καὶ ἐξεδώκαμεν διὰ τοῦτο σήμερον ἕνα τοιοῦτον.
Ὅσον δὲ ἀφορᾷ τὰς ὁριστικὰς διατυπώσεις τοῦ πανεπιστημίου καὶ τῶν σχολῶν του, θέλομεν διατάξει τὴν σύστασιν ἐπιτροπῆς, ἥτις θέλει ἐπιφορτισθῆ τὴν διαίρεσιν τοῦ πανεπιστημίου εἰς σχολὰς, τὴν σημείωσιν τῶν διαφόρων κλάδων τῶν μαθημάτων ἑκάστης αὐτῶν, τοὺς διὰ τὴν εὐταξίαν καὶ τὴν τήρησιν αὐτῆς ἀναγκαίους ὁρισμοὺς καὶ καθεξῆς. Ὅθεν ἐπιφορτίζομεν τὸν ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῆς Δημοσίου Ἐκπαιδεύσεως Γραμματέα τῆς Ἐπικρατείας νὰ προτείνῃ διὰ μέλη τῆς ἐπιτροπῆς καθηγητὰς καὶ ἄλλους εἰδήμονας δημοσίους ὑπαλλήλους.
2) Προσδιορίζοντες τὴν ἔναρξιν τοῦ πανεπιστημίου εἰς τὰς 3 (15) Μαΐου, τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ δημοσιευθῇ εἰς γνῶσιν τοῦ κοινοῦ, θέλομεν, ὅτι ἐκεῖναι μόνον αἱ διδασκαλικαὶ καθέδραι κατὰ τὸ παρὸν νὰ ἀνοίξωσιν, αἱ ὁποῖαι εἰς τὴν ἔναρξιν τοῦ νέου παιδευτηρίου ἀπαιτοῦνται ἀπὸ τὴν παροῦσαν χρείαν, διατάττοντες, ὅπως οἱ πρὸς τοῦτο διορισθέντες καθηγηταὶ μὲ τὴν ἔναρξιν τῆς παραδόσεώς των ἀρχίσωσι νὰ ἀπολαμβάνωσι τὸν ἐγκριθέντα εἰς αὐτοὺς μισθόν· ὅθεν διορίζομεν
α′) Διὰ τὴν θεολογικήν σχολὴν τοὺς Κυρίους Ἀρχιμανδρίτην Μισαὴλ Ἀποστολίδην εἰς τακτικὸν καθηγητήν.
Τὸν γραμματέα τῆς ἱερᾶς συνόδου Θεόκλητον Φαρμακὶδην εἰς τακτικὸν καθηγητὴν,
Κοντογόνην εἰς ἔκτακτον καθηγητήν·
β′) Διὰ τὴν νομικὴν σχολὴν εἰς καθηγητὰς ἐπιτιμίους τοὺς Κυρίους Κλονάρην πρόεδρον τοῦ Ἀρείου Πάγου.
Ῥάλλην εἰσαγγελέα παρὰ τῷ δικαστηρίῳ τῶν ἐν Ἀθήναις ἐφετῶν.
Προβελέγγιον ὑπουργικὸν σύμβουλον, καὶ εἰσηγητὴν ἐν τῷ συμβουλίῳ τῆς ἐπικρατείας.
Φέδερ Ἀρεοπαγίτην.
Μελᾶν ἀντεισαγγελέα παρὰ τῷ ἀρείῳ πάγῳ.
ἄνευ μισθοῦ.
Εἰς καθηγητὰς ἐκτάκτους τοὺς Κυρίους.
Ἰωάννην Σοῦτζον, πάρεδρον ἐν τῷ συμβουλίῳ τῆς ἐπικρατείας, διὰ τὸν κλάδον τῆς δημοσίου οἰκονομίας.
Ι. Μαυροκορδάτον·
Ἀργυρόπουλον.
γ′) Διὰ τὴν ἰατρικὴν σχολήν.
Εἰς ἔκτακτον καθηγητὴν τῆς ἀνατομίας καὶ φυσιολογίας τὸν Κ. Μαυροκορδάτον.
Τῆς εἰδικῆς παθολογίας, ἰατρικῆς θεραπείας, καὶ κλινικῆς τὸν Κ. Βοῡρον.
Τῆς ἱστορίας τῆς ἰατρικῆς γενικῆς παθολογίας καὶ θεραπείας τὸν Κ. Λευκίαν.
Τῆς μαιευτικῆς καὶ ἰατρικῆς ὕλης τὸν Κ. Κωστήν.
Ἔκτακτον καθηγητὴν τῆς χειρουργίας, καὶ προπαρασκευαστὴν τὸν Κ. Ὀλύμπιον.
Εἰς ἐπιτιμίους διὰ τὴν κλινικὴν, καὶ διδασκαλίαν τῆς χειρουργικῆς ἐργασίας τὸν δόκτορα Τράϊμπερ.
Ὡς καθηγηταὶ ἐπιτίμιοι τῆς σχολῆς πρέπει νὰ προσκληθῶσι, διὰ νὰ συνενωθῶσι καὶ συμπληρώσωσι τὸν κύκλον τῶν παραδόσεών των.
Ὁ Κ. προλύτης Πάλλης διὰ τὴν δικαστικὴν ἰατρικήν.
Νικολαΐδης Λειβαδιεὺς διὰ τὴν διαιτητικὴν καὶ ὁ Κ. Ἠπίτης.
δ′) Διὰ τὴν φιλοσοφικὴν σχολήν.
Τὸν Κ. Ν. Βάμβαν εἰς τακτικὸν καθηγητὴν τῆς φιλοσοφίας.
Τὸν Κ. Γεννάδιον τῆς ἑλληνικῆς φιλολογίας.
Οὐλερῖχον τῆς λατινικῆς φιλολογίας.
Πρόλυτον Ῥὼς τῆς ἀρχαιολογίας.
Κωνσταντῖνον Σχινᾶν τῆς ἱστορίας.
Νέγρην τῆς μαθηματικῆς.
Βούρην τῆς μαθηματικῆς καὶ μαθηματικῆς φυσικῆς,
Εἰς τακτικὸν καθηγητὴν τῆς χημείας καὶ πειραματικῆς φυσικῆς τὸν Κύριον Λάνδερερ.
Εἰς ἔκτακτον καθηγητὴν τῆς βοτανικῆς τὸν ἔφορο τοῦ βασιλικοῦ κήπου Φράας.
Εἰς ἔκτακτον καθηγητὴν τῆς φιλολογίας καὶ αἰσθητικῆς τὸν Κ. Ἀλέξανδρον Σοῦτσον.
Εἰς καθηγητὴν ἐπιτίμιον, καὶ κυρίως διὰ τὴν φυσικὴ ἱστορίαν τὸν Κ. Δομνάνδον.
Εἰς καθηγητὴν ἐπιτίμιον, καὶ μάλιστα τῆς παιδείας τὸν Κ. Μανοῦσον, βασιλ. ἐπίτροπον παρὰ τῇ ἱερᾷ συνόδῳ
Εἰς καθηγητὴν ἐπιτίμιον τῆς φιλολογίας τὸν ἐν Αἰγίνῃ Κ. Δοῦκαν.
Εἰς καθηγητὴν ἐπιτίμιον τὸν ἐν Ἄνδρῳ Καΐρην, διὰ νὰ παραδίδῃ μαθήματα περὶ φιλοσοφίας, ὡσαύτως καὶ τὸν Κ. Κοντογόνην.
Εἰς πρύτανιν τοῦ πανεπιστημίου διορίζομεν τὸν Κωνσταντῖνον Σχινᾶν.
Εἰς σχολάρχας διορίζομεν τοὺς Κυρίους
Μισαὴλ Ἀποστολίδην διὰ τὴν θεολογικὴν σχολήν.
Ῥάλλην, διὰ τὴν δικαστικήν.
Λευκίαν διὰ τὴν ἰατρικήν.
Βάμβαν διὰ τὴν φιλοσοφικήν.
3) Ὅσον ἀφορᾷ τὸν σημαντικώτερον σκοπὸν τοῦ πανεπιστημίου, ἢ τὸν περὶ μορφώσεως ἀξίων διδασκάλων διὰ τὰ γυμνάσια καὶ ἑλληνικὰ σχολεῖα, θέλουν ὑποχρεωθῆ οἱ καθηγηταὶ τῆς φιλολογίας, οἱ Κύριοι Γεννάδιος, Ῥὼς καὶ Οὐλερῖχος, νὰ παραδώσουν ἐξ ἀρχῆς εἰς αὐτὰ διὰ πρακτικῆς γυμνάσεως εἰς τὸ ἑλληνικὸν καὶ λατινικὸν ὕφος, ὡσαύτως καὶ διὰ τῆς ἐξηγήσεως ἑλλήνων καὶ μὴ τίνων συγγραφέων, καὶ οὕτω νὰ καταβάλωσι τὰ θεμέλιον ἑνὸς φιλοσοφικοῦ διδασκαλείου διὰ τὸν ὀργανισμὸν τοῦ ὁποίου θέλουν διευθύνει τὰς προτάσεις των πρὶν τοῦ τέλους τῆς πρώτης ἑξαμηνίας.
Δ) Ὡσαύτως πρέπει νὰ προσκληθοῦν καὶ οἱ διὰ τὴν θεολογίαν διορισθέντες καθηγηταὶ, διὰ νὰ καταστρώσουν ἓν σχέδιον δι’ ὅσα, τυχὸν, ἀναγκαιοῦσιν εἰς πρόοδον τῶν σπουδασμάτων τῆς σχολῆς των, τὸ ὁποῖον θέλει κοινοποιηθῆ πρὸ πάντων καὶ εἰς τὴν ἱερὰν σύνοδον διὰ νὰ γνωμοδοτήσῃ, καὶ συνωδευμένον μὲ τὴν γνωμοδότησιν αὐτῆς, καὶ τὴν ἀναφορὰν τοῦ Γραμματέως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν πρέπει νὰ μᾶς καθυποβληθῇ.
5) Εἰς τὴν διανομὴν τῶν συντάξεων τῆς ὑποτροφίας πρέπει νὰ λαμβάνωνται ἐξαιρέτως τοιοῦτοι μαθηταὶ ὑπ’ ὄψιν, οἵτινες κρίνονται ἄξιοι νὰ λάβωσι μέρος ὡς τακτικὰ μέλη εἰς τὰς γυμνάσεις τοῦ φιλοσοφικοῦ καὶ θεολογικοῦ διδασκαλείου, ὑποτιθεμένου, ὅτι κρίνεται ἀναγκαῖον καὶ τὸ τελευταῖον. Περιμένομεν δὲ συγχρόνως μὲ τὰ σχέδια περὶ ὀργανισμοῦ ἑνὸς τοιούτου διδασκαλείου καὶ τὰς προτάσεις τοῦ Γραμματέως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν περὶ προσδιορισμοῦ τῆς δι’ αὐτὸν τὸν σκοπὸν ὁρισθησομένης ποσότητος ἀπὸ τὰ κεφάλαια τῶν συντάξεων τῆς ὑποτροφίας.
6) Οἱ μὲ τὴν ἔναρξιν τοῦ πανεπιστημίου εἰς ἐνέργειαν ἐμβαίνοντες καθηγηταὶ, τόσον οἱ ἐπιτίμιοι, ὅσον καὶ οἱ τακτικοὶ καὶ ἔκτακτοι θέλουν συνέλθει τὸ συντομώτερον εἰς τὴν ἀνήκουσαν σχολήν του ἕκαστος, προεδρεύοντος τοῦ σχολάρχου, διὰ νὰ συντάξουν τοὺς ἀνήκοντας καταλόγους τῶν μαθημάτων τῆς προσεχοῦς ἑξαμηνίας, καθυποβάλλοντες αὐτοὺς διὰ τοῦ πρυτάνεως εἰς τὴν ἔγκρισιν τοῦ Γραμματέως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν.
Διὰ τὸ βραχὺ τῆς ἐρχομένης θερινῆς ἑξαμηνίας θέλουν περιορισθῆ εἰς προεισαγωγικὰς παραδόσεις, ἀρχίζοντες τὴν ἐτήσιον σειρὰν μετὰ τὸ τέλος τῶν θερινῶν διακοπῶν.
Ὁ ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῆς Δημοσίου Ἐκπαιδεύσεως Ἡμέτερος Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας ἐπιφορτίζεται τὴν ἐκτέλεσιν καὶ δημοσίευσιν τοῦ παρόντος διατάγματος.
Ἐν Ἀθήναις, τὴν 22 Ἀπριλίου 1337.
ΟΘΩΝ.
Ὁ ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῆς Δημοσίου Ἐκπαιδεύσεως
- Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας Α. ΠΟΛΥΖΩΙΔΗΣ.