Συγγραφέας:Λεωνίδας ο Ταραντίνος
| ←Συγγραφείς: | Λεωνίδας ο Ταραντίνος (ήκμασε μεταξύ 300 και 250 π.Χ.) |
 Δείτε επίσης βιογραφία.
|
Επιγράμματα στην Παλατινή Ανθολογία
- VI 4 Ευκαμπές άγκιστρον και δούρατα δουλιχέοντα
- VI 204 Θήρις ο δαιδαλόχειρ τα Παλλάδι πήχυν ακαμπή
- VI 226 Τούτο Κλείτωνος επαύλιον, ή τ'ολιγόλαξ
- VI 293 Ο σκήπων και ταύτα τα βλάτια, πότνια Κύπρι
- VII 173 Αυτόμαται δειλαί ποτί ταύλιον αι βόες ήλθον (Διοτίμου, οι δε Λεωνίδου)
- VII 295 Θήριν τον τριγέροντα, τον ευάγρον από κύρτων ζώντα
- VII 452 Μνήμης Εὐβούλοιο σαόφρονος
- VII 658 Γνώσομαι, εἴ τι νέμεις ἀγαθοῖς πλέον
- VII 660 Ξεῖνε, Συρακόσιός τοι ἀνὴρ τόδ᾽ ἐφίεται ῎Ορθων
- VII 661 Εὐσθένεος τὸ μνῆμα: φυσιγνώμων ὁ σοφιστής
- VII 662 ῾Η παῖς ᾤχετ᾽ ἄωρος ἐν ἑβδόμῳ ἥδ᾽ ἐνιαυτῷ
- VII 663 Ο μικκὸς τόδ᾽ ἔτευξε τᾷ Θραΐσσᾳ
- IX 106 Ολκάδα πυρ μ'έφλεξε, τόσην άλα μετρήσασαν
- X 1 Ὁ πλόος ὡραῖος• καὶ γὰρ λαλαγεῦσα χελιδὼν
VII 173 Διοτίμου, οι δε Λεωνίδου
[Επεξεργασία]- Αὐτόμαται δείλῃ ποτὶ ταὐλίον αἱ βόες ἦλθον ἐξ ὄρεος, πολλῇ νιφόμεναι χιόνι,
- αἰαῖ, Θηρίμαχος δὲ παρὰ δρυῒ τὸν μακρὸν εὕδει ὕπνον, ἐκοιμήθη δ' ἐκ πυρὸς οὐρανίου.
VII 452 Λεωνίδα του Ταραντίνου
[Επεξεργασία]- Μνήμης Εὐβούλοιο σαόφρονος, ὦ παριόντες, πίνωμεν· κοινὸς πᾶσι λιμὴν Ἀΐδης.
- Τόν μυαλωμένον Εύβουλο, διαβάτες, νά θυμάστε. Άς πίνουμε• γιά όλους μας λιμάνι ο Άδης είναι.
VII 658 Λεωνίδα του Ταραντίνου ή Θεοκρίτου
[Επεξεργασία]- Γνώσομαι, εἴ τι νέμεις ἀγαθοῖς πλέον, ἢ καὶ ὁ δειλὸς ἐκ σέθεν ὡσαύτως ἶσον ὁδοιπόρ᾽ ἔχει.
- "χαιρέτω οὗτος ὁ τύμβος" ἐρεῖς "ἐπεὶ Εὐρυμέδοντος κεῖται τῆς ἱερῆς κοῦφος ὑπὲρ κεφαλῆς."
VII 660 Λεωνίδα του Ταραντίνου
[Επεξεργασία]- Ξεῖνε, Συρακόσιός τοι ἀνὴρ τόδ᾽ ἐφίεται ῎Ορθων: χειμερίας μεθύων μηδαμὰ νυκτὸς ἴοις.
- καὶ γὰρ ἐγὼ τοιοῦτον ἔχω πότμον: ἀντὶ δὲ πολλᾶς πατρίδος ὀθνείαν κεῖμαι ἐφεσσάμενος.
VII 661 Εὐσθένεος τὸ μνῆμα: φυσιγνώμων ὁ σοφιστής
[Επεξεργασία]- Εὐσθένεος τὸ μνῆμα: φυσιγνώμων ὁ σοφιστής, δεινὸς ἀπ᾽ ὀφθαλμοῦ καὶ τὸ νόημα μαθεῖν.
- εὖ μιν ἔθαψαν ἑταῖροι ἐπὶ ξείνης ξένον ὄντα: χὑμνοθέτης αὐτοῖς δαιμονίως φίλος ἦν.
- πάντων ὧν ἐπέοικεν ἔχειν τεθνεὼς ὁ σοφιστὴς καίπερ ἄκικυς ἐὼν εἶχ᾽ ἄρα κηδεμόνας.
VII 662 ῾Η παῖς ᾤχετ᾽ ἄωρος ἐν ἑβδόμῳ ἥδ᾽ ἐνιαυτῷ
[Επεξεργασία]- ῾Η παῖς ᾤχετ᾽ ἄωρος ἐν ἑβδόμῳ ἥδ᾽ ἐνιαυτῷ εἰς ᾿Αίδην πολλοῖς ἡλικίης προτέρη,
- δειλαίη, ποθέουσα τὸν εἰκοσάμηνον ἀδελφόν, νήπιον ἀστόργου γευσάμενον θανάτου.
- αἰαῖ ἐλεινὰ παθοῦσα Περιστερί, ὡς ἐν ἑτοίμῳ ἀνθρώποις δαίμων θῆκε τὰ λυγρότατα.
VII 663 Λεωνίδα του Ταραντίνου
[Επεξεργασία]- ῾Ο μικκὸς τόδ᾽ ἔτευξε τᾷ Θραΐσσᾳ Μήδειος τὸ μνᾶμ᾽ ἐπὶ τᾷ ὁδῷ κἠπέγραψε Κλείτας.
- ἑξεῖ τὰν χάριν ἁ γυνὰ ἀντὶ τήνων, ὧν τὸν κοῦρον ἔθρεψε. τί μάν; ἔτι χρησίμα καλεῖται.
X 1 Λεωνίδα του Ταραντίνου
[Επεξεργασία]- Ὁ πλόος ὡραῖος• καὶ γὰρ λαλαγεῦσα χελιδὼν ἤδη μέμβλωκεν χὠ χαρίεις ζέφυρος•
- λειμῶνες δ' ἀνθεῦσι, σεσίγηκεν δὲ θάλασσα κύμασι καὶ τρηχεῖ πνεύματι βρασσομένη.
- ἀγκύρας ἀνέλοιο καὶ ἐκλύσαιο γύαια, ναυτίλε, καὶ πλώοις πᾶσαν ἐφεὶς ὀθόνην.
- ταῦθ' ὁ Πρίηπος ἐγὼν ἐπιτέλλομαι, ὁ λιμενίτας, ὤνθρωφ', ὡς πλώοις πᾶσαν ἐπ' ἐμπορίην.
- Ωραία τά θαλασσινά ταξίδια τώρα πού ήρθε η χελιδόνα η φλύαρη κι ο Ζέφυρος φυσάει.
- Τό κύμα κ’ οι άγριοι άνεμοι έχουνε πάψει τώρα τόν πόντο νά ταράζουνε καί τά λειβάδια ανθούνε.
- Τράβα λοιπόν τίς άγκυρες, τούς κάβους λύσε, ναύτη, καί μέ πανιά ολάνοιχτα ξεκίνα τό ταξίδι.
- Αυτά προστάζω ο Πρίαπος εγώ, πού ’μαι προστάτης τών καραβιών• ξεκίνησε γιά κάθε εμπορία.