Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/30

—8—

καὶ λογοχαρικίζουσιν εἰς πρόσωπα μεγάλα. 165
πολλοὺς ἀνθρώπους ἔβλαψεν θρασυνομένη γλῶσσα·
πολλοὶ γὰρ ἔπαθον κακὸν ἀδίκως ἐκ τῆς γλώττης.
εἴ τι γινώσκεις κατὰ νοῦν, μελέτα νὰ τὸ ξέρης·
το δ’ ἀγνοεῖς, ἐπιμελοῦ καὶ τρέχε νὰ τὸ μάθῃς.
καλὸν ἔνι, τὸ ἔμαθες, αὔτ’ οὐκ ἀλησμονήσης. 170
καὶ πάσχε καὶ ἀγώνιζε νὰ μάθης τὸ οὐκ ἠξεύρεις.
ὅλον τὸν χρόνον, ὦ υἱὲ, τόν τῆς ζωῆς σου ταύτης
εἰς λογικὰ μαθήματα γύμναζε τὸν ἑαυτόν σου·
προκόπτεις γὰρ εἰς τὸ καλὸν ἀεὶ τῶν μαθημάτων,
καὶ μετὰ πάντων θαῤῥικῶς δύνασαι συντυχαίνειν, 175
καὶ τὸ γυρεύουσιν πολλοὶ κι ἔπεθυμοῦν νὰ μάθουν,
φαίνεσαι ὅτι ἠξεύρεις τὸ κι ἐντρέπονταί σε ὅλοι.
τοὺς πάντας προσχαιρέτιζε μετὰ περιχαρείας,
καὶ μετὰ πάντων ἐφέλκου τῶν ὅλων τὴν ἀγάπην.
ἂς ᾖσαι εἰς πάντας πρόσχαρος, εὐστόμυλος εἰς ὅλους.180
 συγκάθιζε μετὰ καλοὺς, ἑνόνου μετ’ ἐκείνων,
τοὺς δὲ κακοὺς ἀπόφευγε, μηδόλως ὁμιλῇς τοὺς.
ἀγάπα τὴν ἀλήθειαν, παιδίν μου, παρὰ πάντα,
καὶ τοῦτο πληροφόρησον πάντα τὸν ἑαυτόν σου,
ὅτι ἂν εἴπῃς ἀληθῶς, βεβαίως νὰ τὸ ἔχῃς. 185
βλάπτοντ’ οἱ μὴ ἀκούσαντες τὸν λόγον τοῦ κυρίου·
λέγει γὰρ ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος κυρίου·
μὴ οὐρανὸν ὀμνύετε μήτε τὴν γῆν κυρίου.
μὴ κάμῃς φίλους σύντομα καὶ πάλιν τοὺς ἀφήσῃς·
ὥσπερ γὰρ ἔνι συχαντὸν τὸ νὰ μὴ ἔχῃς φίλους, 190