Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/190

––168––

ὁποῦ φορτόνουν καὶ αὐτὴν, ὥσπερ ἐσὲν τὸν ὄνον,
γομάρια ἀβάστακτα, φορτώματα μεγάλα· 770
ὁποῦ ἐπαρακάλεσεν καὶ αὕτη τὸν θεόν μας
διὰ νὰ τὴν ποίσῃ κέρατα ὡς ζῶον εὐμεγέθη,
κἀκεῖνος ὥρισεν εὐθὺς νὰ ἔνε κουτσουαυτία,
κ᾿ ἔκοψεν τὰ αὐτία της, ἐποῖκέν την καὶ κύμπον,
κ᾿ ἔνε πομπὴ καὶ γέλοιον καὶ κάθαρμα τῶν ζώων.“ 775
ὡς ἤκουσεν ἡ κάμηλος ἐκεῖ τὸ ὄνομάν της,
κι (ὡς) κατ᾿ αὐτῆς ἀπέτεινεν ὕβρεις καὶ λοιδορίας,
εἰσῆλθεν καὶ ἐστάθηκεν καὶ αὕτη εἰς τὸ μέσον·
ὁ ὄνος δὲ καταισχυνθεὶς ἐστάθηκεν μακρόθεν.
τότε φησὶν ἡ κάμηλος τοιαῦτα πρὸς τὸν ἵππον 780
„τί ὠφελεῖ ἡ ἔπαρσις καὶ ἡ ἀλαζονεία
καὶ τὰ πολλὰ καυχήματα τὰ ἔχεις, ἀλογάκιν;
ἄκουσε καὶ νὰ σὲ εἰπῶ πολλὰ κακὰ τὰ ἔχεις.
ὅταν γηράσῃς καὶ ἐσὺ, βάνουν σε εἰς τὸν μύλον,
τυφλόνουν σε, κακότυχον, δέρνουν σε μὲ τὴν βίτσαν, 785
γυρίζεις καὶ σκοτίζεσαι ἡμέραν τε καὶ νύκταν,
ἐγδέρνουντ᾽ αἱ κουτάλαις σου, ὅλος ὁ σφόνδυλός σου,
κι ἀπὸ τὸν κόπον τὸν πολὺν καὶ ἀπὸ τὴν σκοτίαν
οὔτε νὰ φάγῃς ἠμπορεῖς οὔτε νερὸν νὰ πίῃς
καὶ ὅταν ἐξαπορισθῇς καὶ ἀποδυνατήσῃς, 790
ἐκβάλλουν καὶ ὑπάγουν σε ἔξω εἰς τὸ λιβάδιν·
ἐκεῖ ψοφᾷς, κακότυχον, καὶ τρώγουν σ᾽ οἱ κοράκοι,
ἐγδέρνουν τὸ δερμάτιν σου καὶ πολεμοῦν τὰς τσάπας,
καὶ τὴν οὐράν σου κόπτουσιν καὶ κάμνουσιν τριχέας.“
τότε πάλιν τὸ ἄλογον εὐθὺς ἀπηλογεῖται 795
„μωρὴ καμήλα, μυσερὴ καὶ καταβρωμισμένη,
κυμπόῤῥαχη, πλατύποδε καὶ κοντοουραδάτη,
νὰ γύρευες, κακότυχη, τὸ πῶς σὲ θέτουν κάτω,