Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/189

––167––

νὰ σᾶς βαρυφορτόνουσι. νὰ σᾶς ῥαβδωκοποῦσιν.“
τότε δὲ καὶ ὁ γάδαρος μικρὸν ἀπηλογείται 740
„πολλὰ μὲ ἐλοιδόρησας, πολλὰ μὲ ἐκατεῖπας,
ἄλογον ἀλαζονικὸν, ἀλλὰ καὶ ἐπῃρμένον.
οὕτως δὲ ἔχουν καὶ ἐμὲν ὥσπερ γὰρ καὶ ἐσέναν,
ταγίζουν με, ποτίζουν με, βάνουν με εἰς τὸν σταύλον.“
τὸ ἄλογον ὡς ἤκουσεν μεγάλως ἐθυμώθη 745
καὶ πρὸς τὸν ὄνον ἔφησεν ὑβριστικοὺς τοὺς λόγους
„γοργόν, ὁ σκατογάδαρος, φύγε ἀπ᾿ ὄμπροστά μου,
μὴ ἁπλώσω τὸ ποδάρι μου καὶ δώσω σου κλωτσέα
καὶ σχίσω τὸ κεφάλιν σου,τσακίσω τὰς πλευράς σου.
ὥστε νὰ ζῇς, νὰ ἀναπνῇς, νὰ σὲ λακτοκοπίζω, 750
διότι βάνεις καὶ ἐσὺ τὴν ψῆφόν σου, γαδούριν,
μὲ ἄλογον τὸ θαυμαστὸν, τὸ φοβερὸν καὶ μέγαν.
ἐμὲ σταυλίζουν πάντοτε ἀεὶ τὸν χρόνον ὅλον,
ταγίζουν με, ποτίζουν με καὶ κανακίζουσί με,
καὶ ἀγαποῦσί με πολλὰ παρὰ τὰ ζῶα ὅλα. 755
κοινῷ τῷ λόγῳ ἅπαντες καβαλλικεύγουσί με,
οἱ βασιλεις, οἱ ἄρχοντες, ῥηγάδες καὶ σουλτάνοι,
καὶ ἅπας ἄνθρωπος καλὸς καὶ ἅπας στρατιώτης
μὲ σέλλας χρυσοκόλλητας καὶ ἀργυροδεμένας,
χαλιναροκαπίστελα [ἀργυροχρυσωμένας, 760
μὲ ἐντελιπροστέλινα] μὲ τὸ χρυσοπετάλιν,
βαμμένα μὲ τὸ κρημιζὶ, ὅλα μὲ τὸ μετάξιν,
μὲ βροντοκούδουνα πολλὰ καὶ ἄλλας εὐμορφίας·
καὶ εἶμαι εἰς τὸν πόλεμον ὅλον κουβερτιασμένον
καὶ εἰς τὰ πανηγύρια καὶ εἰς τὰ κυνηγέσια. 765
κτενίζουσιν, παστρεύουσιν καὶ ὁμαλίζουσί με,
καὶ ὥσπερ τὰς γυναῖκάς τους οὕτως μὲ ἀγαποῦσιν.
ἄγομαι μὲ τὴν κάμηλον τὴν μακροσφονδυλάτην,