’Μέρα καὶ νύχτα μελετᾷ
ὁ βασιλὲς στὴν Πόλη
νὰ κτίσῃ τὴν Ἁγιὰ-Σοφιά.
Σ’ ὅλο τὸν κόσμον ἐρωτᾷ,
καὶ σχέδια φέρνουν ὅλοι,
κτιστά, ἢ μόνο ζωγραφιά.
Ὁ Ἀρχικτίστης ὁδηγᾷ,
κι’ ὁ ὑπουργὸς προτείνει
ἐμπρὸς σὲ θρόνον ἁψηλό.
Ὁ βασιλές, αὐτὸς σιγᾷ,
αὐτὸς μόνο δὲν κρίνει
κανένα ἄξιο καὶ καλό.
—Εἶναι ἡ Δύναμ’ ὁ Θεὸς
κ’ ἡ Εὐμορφιὰ μονάχη,
π’ ἀντανακλᾶται σ’ ὁλουνούς.
Γι’ αὐτὸ τοῦ πρέπει κι’ ὁ ναὸς
δύναμη, κάλλος νἄχῃ,
νᾆν’ ὅμοιος μὲ τοὺς οὐρανούς.—
