Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Athides Aurai Georgios Vizyinos.djvu/169

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
157




ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ.


Ἀνάθεμα τὴν πρώτ’ ἀρχή,
ποῦ μ’ εἶπαν νὰ πιστέψω,
πῶς δὲν μοῦ σώζεται ἡ ψυχή,
σὰν δὲν καλογερέψω!

Ἀπ’ τῆς ζωῆς τὴν Πασχαλιὰ
μ’ ἐκάμαν νὰ ξεπέσω·
ν’ ἀφήσω μακρυὰ μαλιὰ
καὶ ῥάσσο νὰ φορέσω.

Νὰ ζῶ μὲ τὸ ξερὸ ψωμί,
μὲ τὸ νερὸ μονάχα·
γιὰ νὰ παιδέψω τὸ κορμί,
καὶ γιὰ ν’ ἁγιάσω τάχα!..

Καλόγεροι, σᾶς προσκυνῶ,
καὶ σᾶς φιλῶ τὰ χέρια.
Καὶ σᾶς πετῶ τὸν οὐρανὸ
καὶ τὰ χρυσὰ τ’ ἀστέρια.