καὶ μὲ νεκρόχλωμη θωριά, καὶ δὲν τολμᾷ νὰ ψάλῃ: Ὤ, δῶστε μ’ εὔσπλαχνη καρδιὰ ἕν ἄσπρο καί σ’ ἐμένα, νὰ μνημονέψω τὰ παιδιά, ποῦ μ’ ἔχουν ’σκοτωμένα!
