τητος ἐξέλιξις, ἰδίως κατὰ τὰ πρῶτα αὐτῆς στάδια, εἶνε γέννημα ἄμεσον αὐτῆς τῆς γῆς. Αἱ φυσικαὶ δυνάμεις ἐπὶ μυριάδας ἐτῶν ἐργασθεῖσαι διεμόρφωσαν κατάλληλον τῆς γῆς τόπον οὕτω, ὅπως ἐν αὐτῷ ἐνωρίτατα διαμορφωθῇ λαὸς προοδευτικός, φιλελεύθερος καὶ γενναῖος. Καὶ ὡς τοιοῦτον τόπον ἐξελέξαντο τὴν Ἑλληνικὴν χερσόνησον, ἐν ᾖ ἀνεπτύχθη τὸ Ἑλληνικὸν πνεῦμα, τὸ καύχημα καὶ σέμνωµα τοῦ πεπολιτισμένου κόσμου.
Ἂν δὲν ὑπῆρχεν Ἑλληνικὴ χώρα ἀπὸ τοῦ Ἴστρου ἄχρι τῆς Κρήτης καὶ Κύπρου, καὶ ἀπὸ τοῦ Ἰονίου Πελ. ἄχρι τοῦ Ἀντιταύρου καὶ τοῦ Ἀργαίου καὶ πέραν, Ἑλληνικὸς πολιτισμὸς καὶ καθόλου Εὐρωπαϊκὸς θὰ ἦτο ἀδύνατον νὰ διαμορφωθῇ καὶ νὰ ἐκδηλωθῇ τὸ πνεῦμα, ἡ ψυχὴ τοῦ κόσμου, ἐν πλήρει τῇ μεγαλοπρεπείᾳ αὐτοῦ. Δόξα, λοιπόν, ἀΐδιος εἰς τὴν χώραν ταύτην, ἥτις καὶ μετὰ πάροδον αἰώνων διεσώθη ἀκμαία, τὸ δὲ κλῖμα αὐτῆς οὐδεμίαν ὑπέστη ἀλλοίωσιν, ἀλλ’ ὑπάρχει αὐτὸ ἐκεῖνο, ὅπερ διέθρεψε τοὺς μεγάλους ἡμῶν προγόνους.
Τμῆμα τῆς ἐνδόξου ταύτης χώρας ἀναπόσπαστον γεωγραφικῶς καὶ ἐθνολογικῶς εἶνε καὶ ἡ Θρᾳκη, ἐν ᾗ ὁ Ἑλληνισμὸς ἐπὶ 1000 καὶ πλέον ἔτη διεδραμάτισεν ἔξοχον πρόσωπον καὶ ἐν ᾖ ὑπάρχει τὸ κέντρον τῆς Ἑλληνικῆς ὀρθοδοξίας, πρὸς ὃ πάντες οἱ Ἕλληνες ἔχομεν τὸ βλέμμα ἐστραμμένον. Τῆς χώρας ταύτης τὴς γεωλογικὴν σύστασιν καὶ τὴν γεωγραφικὴν κατασκευὴν δι’ ὀλίγων θέλομεν ἐκθέσει κατὰ τὰς νεωτάτας ἐρεύνας,[1] ὅπως καταδείξωμεν τὸ μέγα αὐτῆς μέλλον καὶ τὸ ἔξοχον πρόσωπον, ὅπερ θὰ διαδραμα-
- ↑ Σημ. A. Kirchhoff, Unser Wissen v. der Erde. B. III 2te Abt. S. 65.
