περίοδον τῶν ἑπομένων γεωλογικῶν αἰώνων διερράγη κατὰ ποικίλας διευθύνσεις καὶ ἐτεμαχίσθη εἰς πλεῖστα τεμάχια, παθόντα κινήσεις καὶ µεταβαλόντα κατὰ διαφόρους διευθύνσεις τὴν ἀρχικὴν αὑτῶν θέσιν. Αἱ μέγισται δὲ μετακινήσεις αὗται καὶ διαρρωγαὶ ἐγένοντο κατὰ τὴν μειόκαινον ἐποχὴν (γεωλογικὴν ἐποχὴν νεωτάτην), αἵτινες ἐν γενετικῇ σχέσει πρὸς τὴν περαιτέρω ἀνάπτυξιν τοῦ Εὐξείνου Πόντου διατελοῦσι, διότι αἱ μεγάλαι ρηξιγενεῖς γραμμαὶ διήκουσι παραλλήλως πρὸς τὸν μέγαν τοῦ Πόντου ἄξονα, ἤτοι ἐκ Δ – Α, πρὸς ὃν (τὸν Πόντον) καὶ ἀποκλίνει ὁλόκληρος ἡ τεμαχιστὴ χώρα. Διὰ ταῦτα ἀμφότερα τὰ ρήγματα, ἅτινα ἀποτελοῦσι τοὺς βορείους τῆς Ροδόπης πρόποδας καὶ τοὺς νοτίους τοῦ Αἵμου, διήκουσιν ἐκ Δ πρὸς Α.
Τὸ μεταξὺ τῶν δύο τούτων παραλλήλων ρηγμάτων ἀποχωρισθὲν τμῆμα τῆς λιθοσφαίρας ἔπαθεν ἐν τῇ παρόδῳ τῶν αἰώνων συνίζησιν βραδεῖαν καὶ ἐκαλύφθη ὑπὸ στρωμάτων νεωτέρων γεωλογικῶν περιόδων μέχρι τῆς µειοκαίνου ἐποχῆς. Ἐπειδή ὅμως τὸ τμῆμα τοῦτο λοξὴν ἔπαθε συνίζησιν, ἔμειναν τὰ βόρεια αὐτοῦ χείλη ἐξέχοντα τῶν νεωτέρων προςχώσεων καὶ ἀπετέλεσαν μεταξὺ Αἵμου καὶ Ροδόπης μακρὰν καὶ στενὴν ὀροστοιχίαν, παραλλήλως πρὸς τὸν Αἷμον διήκουσαν καὶ Ἄνθαιμον (Antibalkan) κληθεῖσαν.
Οὕτω μεταξὺ Αἵμου καὶ Ἀνθαίμου ἐξαπλοῦται μακρὰ καὶ βαθεῖα κοιλάς, ἥτις ἀρχομένη ἀπὸ τοῦ ἐν τῷ Πόντῳ κόλπου τοῦ Πύργου καὶ χωροῦσα πρὸς Δ μέχρι τῆς Σόφιας, κάμπεται πρὸς τὰ ΒΔ καὶ καταλήγει εἰς τὴν εἰς τὸν Δανούβιον συµβολὴν τοῦ Τιμόκ. Ἐγεννήθη δὲ ἡ κοιλὰς αὕτη ὑπὸ συστήματος ρηξιγενῶν γραμμῶν, ἐκ Δ πρὸς Α διευθυνομένων καὶ διαγιγνωσκομένων ὑπὸ νεωτέρων ἡφαιστειογενῶν πετρωμάτων, πολλαχοῦ ἐπὶ τῶν ἀποκρήμνων κλιτύων εὑρισκομένων, καὶ ὑπὸ
