ὕψος 350 μετ. (Καβατὰς), τὸ δὲ κρημνῶδες καὶ ἀπότομον τῶν βασαλτικῶν (βασάλτης εἶνε πέτρωμα ἡφαιστιογενὲς) βράχων τής ἀκτῆς, ἀποτελούντων τεῖχος 160 μέτρων ὕψους, εἶνε τοσοῦτο μέγα, ὥστε μόνον διὰ δυσβάτων ἀτραπῶν συγκοινωνοῦσι μετ’ ἀλλήλων τὰ χωρία τὰ κείμενα ἐπὶ τῶν ἐξόδων τῶν ἐγκαρσίως ἐπὶ τοῦ Βοσπόρου ἐκβαλλουσῶν κοιλάδων· διὰ τοῦτο ἐνταῦθα ἡ συγκοινωνία γίνεται εὐχερέστερον διὰ θαλάσσης. Ἐπὶ τοῦ κάτω ὅμως Βοσπόρου τὰ ὑψώματα εἶνε χθαμαλώτερα καὶ διὰ τοῦτο τὰ διάφορα τούτου προάστεια συνορεύουσι πρὸς ἄλληλα.
Τὸ βόρειον τοῦ Βοσπόρου τμῆμα, χαρακτηριζόμενον διὰ της μεγαλοπρεποῦς ἀγριότητος τῶν βράχων, ἣν ἔτι μᾶλλον ἐπαυξάνει τὸ μέλαν αὐτῶν χρῶμα, εὑρίσκεται ἐντὸς ρήγματος τεραστίου βασαλτικῶν, δολεριτικῶν καὶ τραχειτικῶν πετρωμάτων (ἡφαιστειογενῶν ἁπάντων). Καὶ αὐταὶ δὲ αἱ ραχίαι καὶ χοιράδες, αἵτινες κεῖνται ἐπὶ τῆς Εὐρωπαϊκῆς ἀκτῆς τοῦ Β. στομίου τοῦ Βοσπόρου καὶ Συμπληγάδες καλούμεναι, ἐφ’ ὧν τὰ κύματα τοῦ Πόντου μεθ’ ὁρμῆς προσπίπτουσι καὶ συντρίβονται, συνίστανται ἐπίσης ἐκ μελανοχρόου βασάλτου.
Πάντα δὲ ταῦτα τὰ ἡφαιστειογενῆ πετρώματα κεῖνται ἐπὶ τεμαχίου τῆς λιθοσφαίρας, ἐξαπλουμένου ὁμοίως ἐπὶ τῆς Εὐρώπης καὶ Ἀσίας καὶ συνισταμένου ἐκ μαρμαρυγιακοῦ καὶ ἀργιλικοῦ ἀσβεστολίθων, ἀνηκόντων εἰς ἀρχαιοτάτας παλαιοζῳϊκὰς διαπλάσεις (τῆς δεβονίου). Ἐντὸς τῶν πετρωμάτων τούτων εὑρίσκονται τὰ τρίτα τέταρτα περίπου τοῦ Βοσπόρου, ἅτινα ὅμως διασχίζονται ὑπὸ ρηγμάτων καὶ νησοειδῶς ἐν αὐτοῖς τεταγμένων ἡφαιστειογενῶν πετρωμάτων. Τὸ μέρος τοῦτο τοῦ Βοσπόρου ἔχει ὁμαλωτέρας τὰς πλευρὰς τῶν ὑψωμάτων. Κατὰ
