μοιάζει πὼς τὸ φέρνει ἡ ἀτμοσφαίρα τῆς Πόλης. Στρώννει σιγὰ σιγὰ τὰ πάθη καὶ τοὺς θυμοὺς ὁ γλυκὸς ἀέρας τοὐρανοΰ καὶ σοῦ τὰ κάνει ὅλα γαλήνη.
Οἱ Πολῖτες ἔχουνε ἄλλο σύστημα. Οἱ Πολῖτες ζοῦνε, ὅσο μποροῦνε, ἀδερφικὰ μὲ τὸν Τοῦρκο καὶ προσπαθοῦνε νὰ τὸν κυβερνήσουνε — -ἢ μ ἄλλα λόγια νὰ τὸν κάμουνε τοῦ χεριοῦ τους. Πρῶτα, κάπως τὸ κατωρθώνανε τὸ πρᾶμα· νά ποῦ τώρα κάτι πιὸ δύσκολο τοὺς ἔρχεται τὸ σύστημά τους. Ἀνακατέβεται σήμερα κ’ ἡ Ἐβρώπη στὶς δουλειές τους καὶ θέλει καὶ κείνη νὰ πῇ τὸ λόγο της. Τί νά κάμουνε οἱ δυστυχισμένοι μας οἱ Ῥωμιοί; Τί νὰ κάμῃ κανείς, ὅταν τουφέκι δὲν ἔχει; Θὰ μοῦ πῆτε· — «Αγοράζει.» Ναί, τέτοια ἰδέα ἔχω καὶ γώ. Μὰ ἐλᾶτε ποὺ εἶναι ἡ Ἐβρώπη! Τί θὰ κάμουνε οἱ δικοί μας μὲ τὴν Ἐβρώπη, ἂν πιάσουνε κι ἀγοράσουνε τουφέκια; Πῶς σὰς φαίνεται ἀφτὸς ὁ λόγος; Σὰ νὰ εἶναι σωστός. Ὅπως συνηθίσῃ κανείς! Ἂν ἀπαρχῆς θύμωνε ὁ Πολίτης, ἂν καὶ τώρα προτιμοῦσε θάνατο παρὰ σκλαβιά, τότες ποιὸς ξέρει; Ἡ Ἐβρώπη σήμερα δὲ θὰ πρόφταινε νὰ πῇ λέξη. Μὰ λογαριάστε πὼς μποροῦσε κιόλας νὰ μὴν ἀπομείνῃ Πολίτης ζωντανός.
Ἔτσι φαίνεται τὸ καταλάβανε οἱ Πολῖτες, καὶ φαίνεται πὼς τὸ καταλάβανε περίφημα, γιατὶ ποτέ τους δὲ σαλέψανε. Παιδιά, τί νὰ σᾶς πῶ; Ἔχω πάρα πολλὴ ἀδυναμία μαζί σας καὶ δὲ μ’ ἀρέσει νὰ σᾶς κατηγορῶ. Θὰ λέτε καὶ σεῖς οἱ ἴδιοι πὼς τὰ μισά σας τὰ ψεγάδια δὲν τἄβγαλα στὴ μέση. Ἄξαφνα μπορεῖ καμιὰ μέρα νὰ τὸ κάμετε παράπονο, καὶ νὰ πῆτε πὼς σᾶς παίνεσα μὲ τὸ παραπάνω. Τί νὰ γίνῃ; Δικός σας εἴμουνε καὶ γώ. Ἂς σκεπάσουμε καὶ μερικά. — Ἔτσι τὸ θελῆσαν, ἔτσι τὸ κάμαν, ἔτσι τὸ σήκωνε τὸ αἴμα τους. Φιλονικίες, μικρολογίες καὶ θεολογίες ὅσες θέλετε· φτάνει νὰ κάθουνται στὴ γωνιά τους. Κι ὠςτόσο, χωρὶς μεγάλες κολακεῖες, χωρὶς νὰ δείξουνε ταπείνωση πιώτερη άπ’ ὄτι ἔπρεπε,
