Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΡΗΓΑΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
Μὲς σὲ φουρτούνα φοβερή, στὸ ρέμα ποὺ τὴ σέρνει
Ἀνεβοκατεβαίνοντας μιὰ βάρκα παραδέρνει.
Μέσα ἕνας ρήγας κάθεται γέρος πολεμιστὴς
Κ’ εἶναι στὸ πλάγι του ἕνας νιὸς ὡραῖος τραγουδιστής.
Τοῦ γέρου ρήγα τὰ μαλλιὰ ποὖν’ ἄσπρα σὰν τὸ χιόνι
Ὁλόχρυση λαμπρότατη κορώνα στεφανόνει,
Μὰ ἀπάνου στὰ τετράξανθα σγουρὰ μαλλιὰ τοῦ νιοῦ
Τὰ φύλλα πρασινολογοῦν δάφνινου στεφανιοῦ.
Κ’ ἔτσι στὴ μαύρη πίκρα του ὸ βασιλιὰς μιλάει:
Τὸ διαμαντένιο σκῆπτρο μου τώρα τί μοῦ φελάει;
Ἐγὼ ποὺ εἰς τόσους κέρδισα πολέμους, θὰ χαθῶ
Θαμμένος ἀπ’ τὴ θάλασσα ’ς τὸν κρύο της βυθό.
Κ’ οἱ ἄνθρωποι τί γλήγορα ποὺ ὅλοι τους ξεχάνουν
Τοὺς ξακουστοὺς καὶ δυνατοὺς ρηγάδες σὰν πεθάνουν!
’Σ τὰ παραμύθια του ὁ λαὸς λαχαίνει τὸ πολὺ
Κάποτε μὲ παινέματα γιὰ κείνους νὰ μιλῇ.
70
