Σελίδα:Συριανά Αφηγήματα, Εμμανουήλ Ροΐδου.djvu/87

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ83

τῆς βαλεριάνας δηλαδή, ὡς τὴν λέγουσιν οἱ Φράγκοι, ἢ τοῦ φοῦ, ὡς τὴν ὠνόμαζον οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἰατροί, οἱ οὐδόλως ἐντρεπόμενοι, ὡς οἱ σημερινοί, νὰ μεταχειρίζωνται ξένας ἀκλίτους λέξεις. Ἡ ὀσμὴ τοῦ χόρτου τούτου ὑπεραρέσκει ὄχι μόνον εἰς τὰς γαλάς, ἀλλὰ καὶ εἰς πολλὰς κυρίας καὶ ἰδίως τὰς πρεσβυτέρας Ἀθηναίας, ὡς κάλλιστα ἐγνώριζεν ὁ ἀοίδιμος γυναικολόγος Βενιζέλος, ὁ ἀναμιγνύων βαλεριάναν εἰς ὅλας του ἀνεξαιρέτως τὰς συνταγάς, ὅπως ὁ Ῥηγόπουλος εἰς ὅλας του τὰς ἀγορεύσεις τὸν Νιαγάραν.

Χάρις εἰς τὸ χόρτον τοῦτο καὶ τὴν μοναδικὴν σύμπτωσιν παντοίων ἄλλων εὐνοϊκῶν περιστάσεων, ὑπῆρξα ἐπὶ τινὰς ἑβδομάδας τὸ εὐτυχέστερον ὑπὸ τὸν ἥλιον ἀνθρωπάριον. Ὁ διευθυντὴς τοῦ Λυκείου διέσχιζε κατ’ ἐντολὴν τοῦ μακαρίτου βασιλέως Ὄθωνος τὸν Ἀτλαντικόν, μεταβαίνων νὰ κηρύξῃ εἰς τοὺς Ἀμερικανοὺς τὸ εὐαγγέλιον τῆς Μεγάλης Ἰδέας· παρὰ τοῦ Γερμανοῦ μετοίκου Μπέκ, πατρός, νομίζω, τοῦ ἡμετέρου βιβλιοπώλου, εἶχε συστηθῇ πρὸ μικροῦ τὸ πρῶτον τῆς Ἑλλάδος δανειστήριον γαλλικῶν βιβλίων ἀντὶ συνδρομῆς τριῶν κατὰ μήνα δραχμῶν καὶ ἄλλας τόσας εἶχον δαπανήσει εἰς λαθραῖαν προμήθειαν κηρίων. Οἱ δυὸ σύνοικοί μου, παθόντες ἱλαράν, εὑρίσκοντο εἰς τὸ θεραπευτήριον, ὥστε ἤμην ἀπόλυτος κύριος τοῦ θαλάμου μου. Ἡ τοιαύτη μόνωσις καὶ ἀνεξαρτησία εἶνε ἡ γλυκυτάτη τῶν ἀπολαύσεων διὰ δυστυχὴ ὑπότροφον σχολείου καταδικασμένον εἰς ἄπαυστον καταναγκαστικὴν συγχρώτισιν μὲ παντὸς εἴδους συντρόφους. Εἰς τὸν θάλαμον ἐκεῖνον, παράπλευρον ἔχων τὴν Σεμίραν, διῆλθον τὰς εὐτυχεστάτας τοῦ βίου μου ἀΰπνους νύκτας, ἀναγινώσκων πρώτην φορὰν τοὺς Τρεῖς Σωματοφύλακας, τὸν Μοντεχρίστον, τὸν Οὐσκὸκ καὶ τὰ ἄλλα ἀλησμόνητά της ἐποχῆς ἐκείνης ἔργα, τὰ ὑπερέχοντα ψυχολογήματα τοῦ Βουρζὲ καὶ τὰ φυσιολογήματα τοῦ Ζολᾶ ὅσον ἡ Νόρμα, ἡ Σονάμπουλα καὶ ἡ Λουκία, τὰ σοφὰ γυμνάσματα τοῦ Ἀμβρουὰζ Θωμᾶ καὶ τοῦ Σαμάρα. Εἰς τὴν ὑπέροχον τῶν ἀναγνωσμάτων ἐκείνων ἀξίαν πρέπει νὰ προστεθῇ τῆς δωδεκαετοῦς μου φαντασίας ἡ παρθενία. Ὅταν μ’ ἐκούραζεν ἡ ἀνάγνωσις ἢ μᾶλλον ἡ ἔντασις τῆς συγκινήσεως, συνεπαίζαμεν μὲ τὴν Σεμίραν ἢ ἐμοιράζαμεν ἀδελφικῶς κουραμπιέν, τσουρέκι, χριστόψωμον ἢ ἄλλο φιλοδώρημα τῆς καλῆς μου κηδεμόνος, καὶ ἡ ἀγρυπνία παρετείνετο πολλάκις μέχρις οὗ ἀν-