δρόγυνον, ἡ δὲ δι’ αὐτοῦ διασκέδασις συνίστατο πρὸ πάντων εἰς τὸ νὰ ὑποκρίνωνται πάντες σφοδρὸν ἔρωτα πρὸς τὴν κυρίαν, περιάγοντες αὐτὴν διὰ τοῦ πλήθους τῶν ἀπαιτήσεων εἰς ἀστειοτάτην ἀμηχανίαν περὶ τὴν προτίμησιν εὐνοουμένου, τὸν δὲ κύριον νὰ ἐνθαρρύνωσι μὲν εἰς αὐτοσχεδιάσματα, μετ’ ὀλίγον ὅμως, ἐνῷ ἐρητόρευε πλησίστιος, νὰ πνίγωσι τὴν φωνήν του διὰ συναυλίας βαρυήχων ῥογχασμῶν, ζητοῦντες ἔπειτα παρ’ αὐτοῦ συγγνώμην ἂν κατελήφθησαν ὑπὸ ὕπνου ἀκουσίου καὶ ἀκαταμαχήτου. Ταῦτα ἔβαινον ἐπί τινα χρόνον ὁμαλῶς ἐντὸς τῶν ὁρίων σχετικῆς τινος εὐπρεπείας· ἀλλ’ ἀποφράδα τινὰ ἡμέραν, καθ’ ἣν τὸν χυμὸν τοῦ ἀνανὰ καὶ τῆς ταμαρίνθου εἶχεν ἀντικαταστήσῃ ὁ παγωμένος καμπανίτης, οἱ ζωηρότεροι τῶν θαυμαστῶν τῆς καλῆς Ὁρτενσίας ἐξετράπησαν εἰς ὑπέρβασιν τῶν ἐσκαμμένων τόσον σπουδαίαν, ὥστε ὁ ἀνεκτικώτατος τῶν συζύγων ἠναγκάσθη νὰ θυμώσῃ καὶ ν’ ἀποχωρήσῃ μετὰ τῆς συμβίας του· ὑπερβαίνων ὅμως τήν φλιὰν τῆς θύρας, ἔκρινε πρέπον νὰ στραφῇ καὶ νὰ κεραυνώσῃ τούς αὐθάδεις ὡς ἑξῆς: «Ἀρκοῦμαι, Κύριοι, πρὸς τιμωρίαν σας νὰ σᾶς δηλώσω ὅτι ἡ δέσποινα πρὸς τὴν ὁποίαν ἠσεβήσατε, πρὶν ἢ ἀξιωθῶ νὰ συζευχθῶ μετ’ αὐτῆς, ὠνομάζετο Ροζάτη Γαλέττη!».
Ἡ δόξα, καὶ πρὸ πάντων ἡ θεατρική, παρακμάζει σήμερον τόσον ταχέως, ὥστε καὶ αὐτὴν τὴν ὕπαρξιν τῆς φερούσης τὸ ἀνωτέρω ὄνομα ἐνδέχεται ν’ ἀγνοῶσιν οἱ νεώτεροι τῶν ἀναγνωστῶν. Τῆς ὁμηγύρεως ὅμως ἡ κατάπληξις ὑπῆρξε μεγάλη, διότι οὐδεὶς ἐδικαιοῦτο πρὸ τετάρτου αἰῶνος ν’ ἀγνοῆ τὸ ὄνομα τοῦτο· παρ’ ἐμοὶ δὲ ἐξήγειρε τὴν ἀνάμνησιν ὀπτασίας τῶν παιδικῶν μου χρόνων ἀλησμονήτου. Ἑσπέραν τινά, μετὰ τὴν παράστασιν ἐπὶ τοῦ θεάτρου τῆς Γενούης τοῦ πολύκροτου μπαλέττου Μελεάγρου, ἀποκοιμηθεὶς ἐντὸς ἁμάξης, ἀναμενούσης τὴν σειρὰν αὐτῆς νὰ κινήσῃ, ἀφυπνίσθην ἔντρομος ὑπὸ φοβερᾶς βοῆς. Παράφορον καὶ ἀλαλάζον πλῆθος ἐφώρμα κατὰ πλήρους ἀνθοδεσμῶν τιθρίππου, ἀπωθούμενον ὑπὸ τῶν χωροφυλάκων καὶ τῶν ἀστυνομικῶν κλητήρων, τῶν ὁποίων ἀντήχουν αἱ ἐπιταγαὶ διαλύσεως, ἐκρότουν αἱ μάστιγες καὶ ἤστραπτον τὰ ξίφη. Μετὰ βραχεῖαν ὅμως πάλην κατίσχυον τῶν ἀντιπροσώπων τῆς τάξεως οἱ τῆς ἀταξίας· ὁ ηνίοχος, πειραθεὶς νὰ προχωρήσῃ, ἐκρημνίζετο ἐκ τῆς ἕδρας του, οἱ ἵπποι ἐπεζεύγοντο καὶ τὴν θέσιν αὐτῶν ἐλάμβανον ὀλίγα λογικά ὄντα, μεταβληθέν-
