Σελίδα:Συριανά Αφηγήματα, Εμμανουήλ Ροΐδου.djvu/139

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ135

ωργοί. Ἑκάστη τῆς ῥάβδου καταφορὰ ἀνετίνασσεν εἰς τὸν ἀέρα ὁλόκληρον ὁρμαθὸν ποντικῶν καὶ ἐξ ἴσου δραστηρίως εἰργάζοντο οἱ πόδες. Οἱ Ἰταλοὶ Καραβινιέροι εἶνε, ὡς γνωστόν, κολοσσοί· τὰ μέχρι τοῦ γόνατος βαρύτατα ὑποδήματα ἠσφάλιζον τὰς κνήμας αὐτῶν ἀπὸ τῶν δηγμάτων καὶ ἕκαστον ἐπὶ τῶν πλακῶν βῆμα ἀπέβαινε θανατηφόρον. Ἄλλοι μὲν διεσκέδαζον χορεύοντες ἐπὶ τοῦ ποντικοστρώτου ἐδάφους εἶδός τι φονικωτάτης μαζούρκας, καὶ ἄλλοι ἐμιμοῦντο τὰς κινήσεις τῶν πατούντων εἰς τὸν ληνὸν τὰς σταφυλάς. Ἀλλὰ καὶ οἱ σκύλλοι ἀναθαρρήσαντες ἐκ τῆς παρουσίας τῶν κυρίων αὐτῶν ἠγωνίζοντο καὶ πάλιν ἡρωικῶς. Ἡ νίκη αὐτῶν ἠδύνατο ἤδη νὰ θεωρηθῇ ὡς ἀσφαλισθεῖσα, ἀλλ’ ὁ ἀγῶν παρετείνετο, διότι ἐξίσου δύσκολος ἦτο εἰς τοὺς ἡττηθέντας καὶ ἡ ἀντίστασις καὶ ἡ ταχεῖα ἀποχώρησις ἐκ τοῦ πεδίου τῆς μάχης. Αἱ ὀπαὶ τοῦ τοίχου, δι’ ὧν εἶχον εἰσέλθει ἦσαν τόσον στεναί, ὥστε ὑπὲρ τὴν μίαν ὥραν εἶχε διαρκέσει ἡ εἰσέλασις τῶν ἀλλεπαλλήλων ταγμάτων καὶ ἀδύνατος ἐκ τούτου ἦτο ἡ ἀθρόα φυγή. Ἄλλως δὲ μεταξὺ αὐτῶν καὶ τῶν ἐξόδων ὠρθοῦντο οἱ Καραβινιέροι καὶ ἔχαινον τὰ στόματα τῶν μολοσσῶν. Τὰ ἐμπόδια ταῦτα ἐπεχείρησαν νὰ ὑπερπηδήσωσιν ἀντλοῦντες θάρρος ἐκ τῆς ἀπελπισίας. Ἐπήδων ἐπὶ τῶν νώτων τῶν σκύλων, ἀνερριχῶντο εἰς τοὺς ὤμους τῶν ἀνδρῶν, ἔδακνον τὰς ῥάβδους μέχρις ἐκριζώσεως τῶν ὀδόντων, πολλοὶ δὲ καὶ ἐρρίφθησαν κατὰ τοῦ τοίχου μετὰ τοσαύτης ὁρμῆς, ὥστε συνετρίβη ἡ κεφαλὴ αὐτῶν. Ἴσως ἦτο τοῦτο αὐτοχειρία.

Τὸ θέαμα ἀπέβη τοσοῦτον ἀπεχθὲς καὶ φρικαλέον, ὥστε ἀπέστρεψα τοὺς ὀφθαλμούς. Ἡ σφαγὴ παρετάθη ἐπὶ ἡμίσειαν περίπου ὥραν. Ἀριθμός τις θυμάτων κατώρθωσε νὰ σωθῇ διὰ τοιχαναβάσεως ἢ διὰ τῶν ὑπογείων ὀχετῶν. Ἀλλ’ ὁ κατὰ τὴν στιγμὴν ἐκείνην ἀνατέλλων ὠχρὸς ἥλιος φθινοπώρου ἐφώτιζε κατὰ τὸν προχείρως γενόμενον ὑπολογισμὸν ὑπὲρ τὰς δέκα χιλιάδας πτωμάτων. Μετὰ τῶν νεκρῶν ἔκειντο καὶ δύο μολοσσοί, εἷς εἶχε τυφλωθεὶ κατὰ τὴν μάχην, τρεῖς ἢ τέσσαρες ἐχώλαινον καὶ πάντων αἱ πλευραὶ ἐστίζοντο δι’ αἱματηρῶν κηλίδων. Ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἀνδρῶν αἱ χεῖρες ἔφερον τὰ ἴχνη τῶν ὀδόντων τῶν ποντικῶν. Πάντες ἐφαίνοντο κατάκοποι καὶ ἀπέσταζεν ἄφθονος ἐκ τοῦ μετώπου των ὁ ἱδρώς, ἂν καὶ ἦτο παγερὰ ἡ ὁμίχλη τῆς πρωίας, ἐρριγοῦμεν δὲ ἡμεῖς τῆς ὁμηρικῆς μάχης οἱ ἀργοὶ θεαταί.