χῶς εἰς τοὺς κατοικοῦντας μεμονωμένας ἐξοχικὰς ἐπαύλεις, ἀλλ’ εἰς οὐδένα ἐπροξένουν ἀνησυχίαν ἢ τρόμον, ὡς εἰς τὰς ἑλληνικὰς ἐπαρχίας ἡ διάβασις τῶν πρὸς καταδίωξιν τῆς λῃστείας μεταβατικῶν ἀποσπασμάτων, ἡ τρέπουσα εἰς φυγὴν ἀθρόους τοὺς χωρικοὺς ἐκ τοῦ φόβου τῆς παροιμιώδους κοτοπήττας. Οἱ ἀνήκοντες εἰς τὸ ἐπίλεκτον σῶμα τῶν Καραβινιέρων ἐφημίζοντο ὡς εὐγενέστατοι· ἐσέβοντο τῶν ξενιζόντων τὰς ὄρνιθας καὶ δὲν ἠσπάζοντο ἄνευ τῆς ἀδείας των τὰς γυναῖκας.
Οἱ ὑπαξιωματικοὶ ἦσαν πάντες ἐγγράμματοι, ἂν καὶ οὐδεὶς πτυχιοῦxος τοῦ Πανεπιστημίου, διότι ἡ Ἰταλία δὲν ηὐτύxει, ὡς ἡ Ἑλλάς, νὰ ἔχῃ τοσαύτην πληθώραν διδακτόρων, ὥστε νὰ ψηφίσῃ νόμον περὶ ἀπονομῆς εἰς αὐτοὺς θέσεων ὑπενωμοταρχῶν καὶ ὑπαστυνόμων. Πάντες ἐγνώριζον ἀνάγνωσιν, γραφήν, τὰ τέσσαρα πάθη τῆς ἀριθμητικῆς καὶ τοὺς πρώτους κανόνας τῆς καλῆς συμπεριφορᾶς, νὰ μὴ μεταχειρίζωνται δηλαδὴ οὔτε τοὺς δακτύλους ὡς ῥινόμακτρα οὐδὲ τοὺς γρόνθους ὡς ἐπιχειρήματα ἐπὶ τῆς ῥάχεως τῶν φορολογουμένων. Ὁ δὲ παρ’ ἡμῶν ξενιζόμενος ἦτο καὶ κατά τι λογιώτερος. Περιποιούμενος ἡμᾶς ὡς Ἕλληνας, ἐθεώρησε πρέπον νὰ μᾶς πληροφορήσῃ ὅτι ἡ Ἑλλὰς ἦτο τὸν παλαιὸν καιρὸν ἔνδοξον ἔθνος, πατρὶς ἐξόχου ποιητοῦ καλουμένου Ὁμήρου, ὑμνήσαντος τὰ κατορθώματα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ἀκριβέστεραι ὅμως ἦσαν αἱ γνώσεις του περὶ ἄλλα χρησιμώτερα πράγματα, τὰ ὁποῖα εὐηρεστήθη κατὰ τὴν διαμονήν του νὰ μὲ διδάξῃ, τὴν διὰ κατόπτρου προσέλκυσιν τῶν κορυδαλλῶν, τὴν διάκρισιν τῶν φαγωσίμων ἀπὸ φαρμακερῶν ἀμανιτῶν, τὴν εἰς τὰ κοιλώματα τῶν κουφοκαστανεῶν σύλληψιν τῶν γλαυκῶν καὶ τὴν κατασκευὴν παγίδων πρὸς ἄγραν τῶν κουνελλίων. Ἀλλ’ ἡ μεγίστη τοῦ ἀγαθοῦ xωροφύλακος πρὸς ἐμὲ χάρις ἦτο νὰ μὲ προσκαλέσῃ εἰς τὸ δραματικώτατον τῶν ὅσα ἔτυχε νὰ ἴδω θεαμάτων, εἰς τὴν ὑπ’ αὐτοῦ σχεδιασθεῖσαν μεγάλων ποντικῶν κυνηγεσίαν. Αὕτη ἔμελλε νὰ διεξαχθῇ τὴν προσεχῆ Κυριακὴν κατὰ παράκλησιν τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου ὑπὸ τὴν στρατηγίαν τοῦ φίλου μου ἐνωμοτάρχου, συνοδευομένου ὑπὸ τῆς ἡμιλοχίας του καὶ ἐπικουρίας χωρικῶν. Πλὴν ἐμοῦ εἶχον προσκληθῇ οἱ συντάκται δύο ἢ τριῶν ἐφημερίδων καὶ νέος τις ποιητής, ὅπως περιγράψωσι καὶ ὑμνήσωσι πεζῶς καὶ ἐμμέτρως τὸ ἀξιομνημόνευτον γεγονός. Τόπος συναθροίσεως εἶχεν ὁρισθῇ ἡ
