Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Συριανά Αφηγήματα, Εμμανουήλ Ροΐδου.djvu/109

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ105

ρικὸν τῶν στιγμάτων· πρὸς τοῦτο δὲ θέλει ἀρκέσει ἡ παράθεσις μικρᾶς τινος περικοπῆς ἐκ τοῦ Συναξαρίου τοῦ Ἁγίου Φραγκίσκου.

Φθὰς εἰς τὸ τέλος τῆς πορείας τοῦ βίου, ὁ Ἅγιος οὗτος ἀπεσύρθη ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους Ἀλβέρνου, ἔνθα ἐμόναζεν, ὑποβάλλων τὰς γηραιὰς αὐτοῦ σάρκας εἰς παντοειδεῖς κακοπαθείας καὶ βασάνους πρὸς ἀπόλαυσιν μείζονος μισθοῦ ἐν οὐρανῷ. Πλὴν τῶν νηστειῶν καὶ μαστιγώσεων ἐφεῦρεν οὗτος νὰ πλάττῃ τὸν χειμῶνα ἄγαλμα γυναικὸς ἐκ χιόνος τοῦ βουνοῦ, ὅπερ ἔσφιγγεν εἰς τὰς ἀγκάλας του, μέχρις οὗ κατέπιπτεν ἡμιθανὴς ὑπὸ τοῦ ψύχους. Ἀλλὰ πάντα ταῦτα ἐφαίνοντο αὐτῷ μικρὰ καὶ ἀνεπαρκῆ, παραβαλλόμενα πρὸς ὅσα ὑπέστη ὁ Σωτὴρ ἐν Γολγοθᾷ. Πόθος ἄσβεστος ὀδύνης ὑπερανθρώπου κατέκαιε τὰ στήθη τοῦ γέροντος ἀσκητοῦ, οὐδὲν ἧττον ἐπιθυμοῦντος ἢ θάνατον ἐπὶ σταυροῦ. Ἐνῷ εἰς τοιαύτην εὑρισκόμενος ψυχῆς διάθεσιν προσηύχετο ἑσπέραν τινὰ πρὸ τῆς θύρας τοῦ ἀσκητηρίου, εἶδε καταβαίνοντα ἐξ οὐρανοῦ σταυρὸν φερόμενον ἐπὶ ἓξ πτερύγων, ὁ δὲ ἐπ’ αὐτοῦ προσηλωμένος εἶπεν αὐτῷ: «Φραγκίσκε, ἡ σταύρωσις κατορθοῦται οὐ μόνον δι’ ἥλων καὶ δημίων, ἀλλὰ καὶ δι’ ἀπείρου ἐπιθυμίας». Ταῦτα εἰπόντος τοῦ Σωτῆρος ἤνοιξε πάλιν τὰ πτερά του καὶ ἀπῆλθεν. Ἡ ὀπτασία καὶ οἱ λόγοι οὗτοι ὑπεξέκαυσαν τὸν πόθον τοῦ ἐρημίτου πρὸς ἐντελῆ αὐτοῦ ἀφομοίωσιν τῷ σταυρωθέντι εἰς βαθμὸν τοιοῦτον, ὥστε, ἀπέχων τροφῆς καὶ οὐδὲν ἄλλο ἔχων κατὰ νοῦν εἰμὴ μόνον ἥλους καὶ πληγάς, ὑπέπεσε εἰς βαρεῖαν νόσον, ἧς τὰ κυριώτερα συμπτώματα ἦσαν δριμεῖς πόνοι καὶ ὀξύτατοι νυγμοὶ εἰς τοὺς πόδας καὶ τὰς παλάμας, μετ’ οὐ πολὺ δὲ ἐφάνησαν ἐκεῖ τρίγωνοι αἱμοσταγαί, κατὰ πάντα ὅμοιοι πρὸς τὰ σημεῖα τῶν ἤλων τοῦ σταυρωθέντος.

Αἱ εἰς τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας τοιαῦται πληγαὶ εἰσὶ τὰ παρὰ τοῖς Φράγκους καλούμενα στίγματα.

Ἡ ἐκ τοῦ ἀνωτέρω θαύματος προξενηθεῖσα ἐν Ἰταλίᾳ ἐντύπωσις ὑπῆρξεν ἀδιήγητος. Ὁ Ποντίφηξ ἐκήρυξε τὰ στίγματα ταῦτα θαυματουργὸν δώρημα τῆς θείας χάριτος, οἱ πιστοὶ ἐθεώρησαν αὐτὰ ὡς ψηλαφητὴν ἀπόδειξιν τοῦ μυστηρίου τῆς ἀπολυτρώσεως, οἱ δὲ Φραγκισκανοὶ μοναχοὶ προέβησαν μέχρι τοῦ νὰ ἐπιγράψωσιν εἰς τὸ ἀέτωμα νεοδμήτου ἐκκλησίας τὴν ἐπιγραφήν: Τῷ Θεανθρώπῳ καὶ τῷ Ἁγίῳ Φραγκίσκῳ, ἀμφοτέροις σταυρωθεῖσιν. Ὅτε