Σελίδα:Σκαραβαίοι και Τερρακότες (1919).pdf/83

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.


Κι ὁ Τρύφων ὁ στερνός σκορπάει τραγούδια
καὶ μαζεύει λουλούδια.
. . . . . . . . . . . . .
Κάπου ἀπαντάει τὸ γέρο του παπούλη
ποῦ μεροφάγι μεροδούλι
ξεφάντωσε ὅλα του τὰ νιᾶτα
καὶ γύριζε ἀπ’ τὴν ἴδια στράτα
καὶ τοῦ ἀκλουθούσανε πολλοί,
μοῦλες καὶ μοῦλοι...

—Ὧρες καλές, τἀνίψι μου· ἀμετάνοιωτος
νὰ γύρῃς σὰν καὶ μένα πάλι πίσω.
-Μὲ τὴν εὐχή σου, γέρο· τὴ Χρυσόφρυδη
θὰ πάω νὰ κυνηγήσω.
―Ὧρες καλές, τἀνίψι μου· μἀνάνιωσες
ποῦ δὲν ντροπιάζεις τὴ γενιά σου.
-Μὲ τὴν εὐχή σου, γέρο· τὴ Χρυσόφρυδη
θὰ πάω νὰ ξελογιάσω.

Κι ἀπ’ τὸ ἡλιοστάσι ὡς τὸ ἡλιοτρόπι
χῶρες περνάει, περνοῦνε τόποι,
κι ἀπ’ τὸ ἡλιοτρόπι ὡς τὸ ἡλιοστάσι
προβαίνει δίχως ν’ ἀποστάσῃ·

82