ἐλέγετο ὅτι προσεκλήθησαν εἰς βοήθειαν ὑπὸ τῶν Βελγῶν, ἐὰν ἐπιχειρῶσι βίᾳ νὰ διαβῶσι τὸν ποταμὸν διὰ νεῶν. Τὸν δὲ Πόπλιον Κράσσον μετὰ δώδεκα ἀπὸ τῆς λεγεῶνος κοόρτεων καὶ πολλοῦ ἱππικοῦ διατάττει νὰ ἀπέλθῃ εἰς τὴν Ἀκουϊτανίαν, ἵνα μὴ ὑπὸ τούτων τῶν ἐθνῶν πεμφθῇ ἐπικουρικὸν εἰς τὴν Γαλατίαν καὶ τοσαῦτα ἔθνη συνενωθῶσι. Τὸν δὲ ὕπαρχον Κόϊντον Τιτούριον Σαβῖνον μετὰ τριῶν λεγεώνων πέμπει εἰς τοὺς Οὐνέλλους, τοὺς Κουριοσολίτας καὶ τοὺς Λεξοβίους, ἵνα φροντίσῃ νὰ διακωλύσῃ τὴν δύναμιν ταύτην. Τὸν δὲ νέον Δέκιμον Βροῦτον ἐφίστησιν εἰς τὸν στόλον καὶ τὰς Γαλατικὰς ναῦς, τὰς ὁποίας εἶχε διατάξῃ νὰ συνέλθωσι ἐκ τῶν Πικτόνων καὶ τῶν Σαντόνων καὶ τῶν λοιπῶν ὑποτεταγμένων πόλεων καὶ, εὐθὺς ὡς δυνηθῇ, νὰ ἀπέλθῃ εἰς τοὺς Ἑνετούς. Αὐτὸς δὲ σπεύδει ἐνταῦθα μετὰ πεζικῶν δυνάμεων.
12. Αἱ θέσεις τῶν πόλεων ἦσαν τοιαῦται σχεδὸν, ὥστε κείμεναι ἐν τοῖς ἄκροις τῶν ἰσθμῶν καὶ τῶν ἀκρωτηρίων οὔτε εἰς τοὺς πεζοὺς ἦσαν εὐπρόσιτοι, ὁσάκις ἐκ τοῦ πελάγους ἐπεφέρετο ἡ πλήμμυρα, ὅπερ δὶς πάντοτε συμβαίνει ἐν διαστήματι τεσσάρων καὶ εἴκοσι ὡρῶν, οὔτε, εἰς τὰς ναῦς, διότι ἐλαττουμένης πάλιν τῆς πλημμύρας αἱ νῆες ἐκακοῦντο ἐν τοῖς βράχεσι. Οὕτω λοιπὸν καθ’ ἑκάτερον τούτων ἐκωλύετο ἡ πολιορκία τῶν πόλεων· καὶ ἐάν ποτε ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῶν μηχανῶν κατὰ τύχην νικηθέντες, τῆς θαλάσσης ἐξωσθείσης διὰ χώματος καὶ ἄλλων ἐν αὐτῇ κατασκευασμάτων καὶ τούτων ἐξισωθέντων πρὸς τὰ τείχη τῆς πόλεως, ἤρχιζον νὰ ἀπελπίζωνται περὶ τῆς σωτηρίας των, προσάγοντες πλῆθος νεῶν, ὧν εἶχον μεγίστην εὐπορίαν, ἅπαντα τὰ ἑαυτῶν μετεκόμιζον καὶ ἀνεχώρουν εἰς τὰς ἐγγυτάτω πόλεις· ἐνταῦθα δὲ πάλιν ἠμύνοντο διὰ τῶν αὐτῶν τοπικῶν πλεονεκτημάτων. Ταῦτα δὲ ἐποίουν ἐπὶ μέγα μέρος τοῦ θέρους τοσούτῳ εὐκολώτερον, καθ’ ὅσον αἱ ἡμέτεραι νῆες κατείχοντο ὑπὸ τοῦ χειμῶνος, καὶ ἦτο μεγίστη δυσκολία νὰ πλέωσιν ἐν εὐρείᾳ καὶ ἀνοικτῇ θαλάσσῃ, με-
