νὰ πράξωσιν οἱ τρεῖς αὐτοκράτορες ἀπὸ κοινοῦ πρὸς ἀποφυγὴν τοῦ κινδύνου; Μία εἰκασία ὑπάρχει ὅτι θέλουν μεσολαβήσει πρὸς τὸν Σουλτάνον ἵνα ἀποδοθῶσιν ἐλευθερίαι τινὲς εἰς τοὺς ἐπαναστάτας πρὸς κατάπαυσιν τῆς ἐπαναστάσεως, καὶ ἴσως, καθ’ ἣν περίπτωσιν οἱ πολεμοῦντες δὲν δύνανται νὰ ἐμπιστευθῶσιν εἰς τὴν πραγματοποίησιν τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Σουλτάνου καὶ τὴν ἀκριβῆ ἐφαρμογὴν τῶν τεθησομένων νόμων, οἱ τρεῖς αὐτοκράτορες ἀπὸ κοινοῦ ἐνδέχεται νὰ προβῶσιν εἰς κατοχὴν τοῦ ἐπαναστατημένου μέρους πρὸς εἰρηνοποίησιν καὶ πλήρη ἀποκατάστασιν αὐτοῦ. Ἐὰν τοῦτο γένῃ καὶ ἐπιτύχῃ, δίδεται προσωρινόν τι φάρμακον πρὸς ἀναβολὴν, οὐχὶ δὲ πρὸς πλήρη θεραπείαν τοῦ ἐπικειμένου κινδύνου· διότι ὡς προείπομεν, ὁ ἀσθενὴς δὲν δύναται διὰ τοῦ μέσου τούτου νὰ ἔλθῃ εἰς πλήρη ἀνάῤῥωσιν.
Ἀλλ’ ἂν ὑποθέσωμεν ὅτι δι’ ὁποιονδήποτε λόγον δὲν θέλει πραγματοποιηθῆ τὸ ἀνωτέρω μέτρον, ἐὰν ὑποθέσωμεν ὅτι αἱ παρακείμεναι ἐπαρχίαι ἡλεκτρισθεῖσαι ἐκ τῆς ταὐτότητος τῆς φυλῆς, ἢ ἐπιθυμοῦσαι ν’ ἀποκτήσωσι πλήρη τὴν αὐτονομίαν των, λάβωσι μέρος εἰς τὸν ἀγῶνα, συνδρομαὶ δὲ ἄφθονοι δοθῶσι παρὰ τῶν πανταχοῦ ὁμοφύλων τῶν καὶ ἐν γένει τοῦ χριστιανισμοῦ, ὁ πόλεμος θέλει κατασταθῆ φοβερὸς, καὶ τὸ τουρκικὸν κράτος θέλει κινδυνεύσει τὰ μέγιστα, ἐνῷ μάλιστα πάσχον οἰκονομικῶς, οὐδεμίαν πίστιν θέλει ἔχει πρὸς ἐπιτυχίαν νέου δανείου. Ἐν τοιαύτῃ περιστάσει τὶ εἶναι πιθανὸν νὰ πράξωσιν οἱ τρεῖς αὐτοκράτορες;
Ἐάν ὑπάρχῃ προμελετημένον τι σχέδιον πρὸς λύσιν τοῦ ἀνατολικοῦ ζητήματος, πιθανὸν ἡ κατάστασις αὕτη τῶν πραγμάτων νὰ γένῃ καὶ δι’ ὑποκινήσεως ἵνα ἐκ τούτου δοθῇ ἀφορμὴ πρὸς ἐπέμβασιν, ἀλλ’ ἡμεῖς παραδεχόμεθα τὸ ἁπλούστερον καὶ φυσικώτερον.
Δοθείσης λοιπὸν ἢ οὕτως ἢ ἅλλως τῆς περιστάσεως ταύτης, καὶ τῶν αὐτοκρατόρων θεωρουμένων ἐν πλήρει ἁρμονίᾳ μεταξύ των, πρέπει ὑποτεθῇ ὅτι ἡ διανομὴ τοῦ Τουρκικοῦ κράτους εἶναι ἀποφασισμένη. Ἀλλ’ ὁποία δύναται νὰ ἦναι ἡ διανομή; Τόσας δυσκολίας βλέπει τις εἰς τὸ νὰ κατορθωθῇ εἰρηνικὴ διανομὴ, ὥστε ὅλαι αἱ σκέψεις, ὅλαι αἱ εἰ-