Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
66
»Σὺ δέ, τὸν κείμενον ἐπιτρέψας
εἰς τὴν προφύλαξιν τῶν θεῶν,
εὐθὺς ἀνάγγειλον ἐπιστρέψας
τὴν σωτηρίαν εἰς τὸν λαόν.
Κανεὶς τῆς πόλεως μὴ προβάλῃ,
μηδ’ ἀνανδρίας κραυγὴν ἐκβάλῃ.
Ἅμα δ’ ἀρθεῖσα φαιδρὰ ἡμέρα
τὰς ἀκρωρείας ἐπιχρυσοῖ,
ἐλθὲ καὶ ζήτησον τὸν πατέρα
κῆρυξ μετ’ ἄλλων κηρύκων σύ.»
Ὡς ὑψιτράχηλος, ὑπ’ ἀκτίνων·
λαμπροῦ Φαέθοντος θερμανθείς,
βρέχετ’ ὁ Καύκασος, ὑπαφίνων
ψυχροὺς χειμάρρους πολυβαθεῖς,
οὕτως ὁ Μέδων μὲ βλέμμα κρύον
πρὸ τῆς Παλλάδος μένει δακρύων.
Λύσας δὲ τέλος τὴν ἀγρυξίαν
διὰ βαρείας εἶπε φωνῆς.
«Φαίνει βεβαίως ὁδὸν αἰσίαν
θεὸς ἀνθρώποις ἐπιφανείς...
