Εὐθὺς ἐβρόντησεν ἡ ἀξίνη
ἐπὶ τὸ κράνος τὸ ὑψηλὸν
καὶ τὴν ἀχρείαν ψυχήν του χύνει,
διατεμοῦσα τὸν μυελόν.
Τρίς, ὡς ὁ ῥόμβος, περιεστράφη,
καὶ εἰς τὸ αἷμα πεσὼν ἐβάφη.
Ἕνα δὲν ἴσχυσε κἂν ἐκτάδην
νʾ ἀντικτυπήσῃ συσπαραγμόν,
ἀλλʾ ἐκρημνίσθη βαρὺς εἰς ᾍδην,
ἀφεὶς ὑπόκωφον στεναγμόν.
Ἂν δύο λύκοι γενναῖον ἵππον
συναπαντήσωσιν εἰς δρυμούς,
τὸν τῆς ὁπλῆς του τρέμοντες κτύπον,
μυρίους γράφουσιν ἑλιγμούς.
Ὁρμῶσι· φεύγουσι· πλησιάζουν·
ἐνῷ δʾ εἰς γνάθους ἀέρʾ ἁρπάζουν,
ἀπηλπισμένοι συνολολύζουν.
Κατὰ τοῦ ξένου κʾ οἱ Δωριεῖς
ὁρμοῦν ἀγρίως, εὐθὺς γυρίζουν,
κʾ εὐθὺς ὁρμῶσι μετὰ βοῆς.
