Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
54
Τοιαῦτα ἔψαλλε καὶ προὐχώρει
πρὸς τὸ στρατόπεδον τῶν ἐχθρῶν.
Ὅταν δ’ εἰς νέφος ἡ Φοίβη κόρη
τὸ βλέμμα ἔκλεισε τὸ νωθρόν,
μικρὸν τὸν δρόμον του παραλλάζει
κ’ εἰς τὸ παρόχθιον πλησιάζει....
Ἀγρύπνου δούλου θαρρεῖς σκαπάνη
εἰς ἀκανθώδεις θάμνους θροεῖ,
κ’ εὐθὺς τὸν ἦχον καταλαμβάνει
τῶν Δωριέων ἡ ἀκοή.
Τρεῖς ἀνεπήδησαν ὡπλισμένοι
ἀπὸ τὰ σκότη, ὡσεὶ Σπαρτοί.
Καθεὶς ἀγρίαν ὁρμὴν ἐμφαίνει
καὶ ὡς ἡ τίγρις περιπατεῖ.
Τῇδε κᾀκεῖσε ὀξεῖς προσέχουν
καὶ πρὸς τὸν ἦχον ὀργίλοι τρέχουν.
Βλέπουν ἕν’ ἄνδρα.—Τίς εἶ ὁ φέρων
ἀνησυχίαν εἰς τὸν στρατόν;
—Φρυγανοκόπος, ἄχρηστος γέρων,
ὁ τελευταῖος τῶν πολιτῶν.
