Ἔκφρων ὁ Μέδων τοιαῦτʾ ἀκουσας
πρὸς τὸν δεόμενον ἀπαντᾷ.
«Κανείς, ὦ γέρον, ἀπὸ τοῦ νοῦ σας
εἰς τί συμπέρασμα καταντᾷ;
Ὅτι, τῷ χρόνῳ συμπροϊόντι,
γίγνεσθε παῖδες ὑμεῖς τῷ ὄντι.
Ἐν τούτοις σπεῦδε πεφυλαγμένως
σωτὴρ τεκνίων σου δυστυχῶν.»
Κʾ ἐξῆλθʾ ὁ γέρων κατεσπευσμένως,
τῆς εὐκαιρίας ἐπιτυχών.