Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
34
Ηὔξετʾ ὡς ῥόδον ἡ Θελξιχόρη,
ὡς ἔρνος φοίνικος ἁπαλόν·
καθεὶς μὲ σέβας τὴν ἐθεώρει
τετάρτην Χάριτʾ ἀποκαλῶν·
ἀλλὰ κʾ ἐκείνων ὡραιοτέρα
θεὸν, ὡς λέγουν, εἶχε πατέρα.
Καλλιμορφότατον ἦτο πλάσμα·
ἔλαμπεν ἴσα μʾ Αὐγερινὸν
κʾ ἦτο γλυκεῖα ἴσα μὲ τʾ ᾆσμα
τῆς ἀηδόνος τὸ πρωϊνόν.
Καὶ ἦσο, Μέδον, μόνος ἐν πρώτοις
ὑπὲρ τοὺς ἄλλους εὐθυβόλῶν·
ἀλλʾ ἐμπειρότερος ὁ Τοξότης
ὁ φλόγʾ ἀνάπτων διὰ βελῶν.
Μάτην ὁ δείλαιος προσεπάθει
τὸν Χρυσοκόμην νὰ διαλάθῃ.
Τὴν εἶδεν ἅπαξ· ὁποῖα κάλλη!
Τὴν εἶδε πάλιν· ποία χαρά!
Τὴν εἶδʾ ἐκ τρίτου. Ὁ Ἔρως βάλλει
καὶ τὸν πληγόνει φαρμακερά.
