Καὶ ὅπως τρέμει πεφοβισμένος,
δακὼν τὸ ἄγκιστρον ὁ ἰχθύς,
ὅπως σφαδάζει παρωργισμένος
ὁ γὺψ εἰς πέδας περιπλεχθείς,
οὕτως, ἀμέριμνος πρίν, ἐκεῖνος
ἐβασανίζετο ἐπωδύνως.
Χαίρεται τώρα· εἶτα λυπεῖται·
ἔπειτα θέλει νʾ ἀποσυρθῇ.
Τὸ δοκιμάζει; Κατακρατεῖται
καὶ δὲν ἰσχύει νὰ κινηθῇ.
Μεγάλην ὅμως κʾ ἡ Θελξιχόρη
εἶχʾ ἐν τῷ δράματι μετοχήν.
ᾘσθάνετό τι, καὶ διηπόρει
ποῖος τῆς ἔθιγε τὴν ψυχήν.
Εἶτα ὁλόθερμος ἠρυθρία·
ἓπειτα πάλιν ἔμενε κρύα.
Πολλάκις κλαίουσα κατηράσθη
τὸν νεανίαν σιωπηλῶς,
ἕως οὗ τέλος κατεδαμάσθη
ὑπὸ τοῦ Ἔρωτος ἐντελῶς.
