Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Ο Κόδρος.djvu/11

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
5

Ὁ Κόδρος, καύχημα τοῦ λαοῦ του,
ἀνδρεῖος ἄναξ τῶν Ἀθηνῶν,
ἐγονυπέτει πρὸ τοῦ βωμοῦ του,
ὡς ἐσυνείθιζεν ἐξυπνῶν,
τὴν πρωϊνήν του τελῶν θυσίαν
καὶ τὴν ἡμέραν αὐτῶν αἰσίαν.
Ἀλλʾ ἐννοήσας ὁπλιζομένους
δύο υἱούς του μὲ ταραχὴν
καὶ ὡς εἰς μάχην ἐξερχομένους,
ἐγκαταλείπει τὴν προσευχήν.

Καὶ ὡς ὁ λέων, ἂν ἐννοήσῃ
θῶας ὁρμῶνας κατὰ βορᾶς,
πηδᾷ, βρυχᾶται νὰ τοὺς πτοήσῃ
ὅπως ἐκεῖνος ἐκ λιπαρᾶς
λείας χορτάσῃ κατασπαράζων,
οὕτως ὁ Κόδρος ἔσπευσε κράζων.
Τί τρέχει, Μέδον; Νηλεῦ, τί τρέχει;
Μόλις τῆς θύρας πλὴν ἐκχωρεῖ,
εἰς ὅσα λέγουν μόλις προσέχει....
Ἐχθρὸς τὴν χώραν των πλημμυρεῖ!....