—Περὶ διωγμῶν τῆς ἐκκλησίας.
—Διαλέξεις ἓξ περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος.
—Περὶ ἀρχῆς τοῦ πάπα.
—Περὶ τοῦ ἐν δόξῃ καθαρτηρίου πυρός.
—Περὶ ἀπολαύσεως τῶν ἁγίων.
—Συντομία τῶν ἰταλικῶν ἁμαρτημάτων.
—Ἐγχειρίδιον περὶ ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου πνεύματος, (ἐξεδόθη ὑπὸ Δοσιθέου ἐν τόμῳ Καταλλαγῆς).
—Διαλέξεις πρὸς Λήγηρ.
—Περὶ προορισμοῦ, χάριτος, καὶ αὐτεξουσίου.
—Περὶ ἑλληνικῶν ἐθίμων.
—Περὶ ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου πνεύματος, πρὸς Λεονάρδον τὸν Χῖον.
—Ἀκολουθία ἀσματικὴ τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου τοῦ Ζακυνθίου, μαρτυρήσαντος ἐν Χίῳ. (ἐξεδόθη ἐν Ζακύνθῳ τῷ 1856 ὑπὸ Σεργίου X. Ῥαφτάνη).
—Ἐπιγράμματα καὶ ποιήματα ἑλληνιστὶ καὶ λατινιστί.
—Ἐπιστολαὶ πρὸς Γοάριον, Κορυδαλλέα κλπ.
Ἔγραψεν ὁ Κορέσιος καὶ λατινιστί—Libellum de impietatis, καὶ ἰταλιστὶ, Contra le gallccianti del Galileo. Ὁ Παπαδόπουλος ἀναφέρει ἕτερον σύγγραμμα τοῦ Κορεσίου κατὰ Λατίνων, ἐν Ῥώμῃ ἐπὶ Οὐρβανοῦ Ηʹ τῷ πυρὶ παραδοθέν. (Prænot. Mystag, σελ. 14).
Γεννηθεὶς εἰς Ἀθήνας ἐσπούδασεν ἐν Ῥώμῃ καὶ Παταβίῳ τὴν ἰατρικὴν καὶ φιλοσοφίαν· ἐλθὼν εἰς Ζάκυνθον ἐξήσκει τὴν ἐπιστήμην, διορισθεὶς καὶ σχολάρχης τοῦ ἐκεῖ σχολείου· ἐντεῦθεν ἔγραψε πρὸς Κύριλλον τὸν Λούκαριν τῷ 1624 συγχαιρόμενος ἐπὶ τῇ δευτέρᾳ πατριαρχείᾳ. Ἐκ τοῦ γράμματος τούτου ἀφορμὴν δραξάμενος ὁ πατριάρχης, ὅστις ἐκ φήμης προεγνώριζε τὴν παιδείαν τοῦ Κορυδαλλέως καὶ τὴν περὶ τὴν Ἀριστοτελικὴν φιλοσοφίαν πολλὴν αὐτοῦ ἀκρίβειαν, διὰ γραμμάτων προσεκάλεσεν αὐτὸν εἰς Κωνσταντινούπολιν, καὶ ἐλθόντα καθίστησι σχολάρχην τῷ 1626 ἐν τῇ τότε ἱδρυθείσῃ πατριαρχικῇ σχολῇ, δοὺς εἰς ζωάρκειαν τὴν ἐν τῷ Κοντοσκαλίῳ ἐκκλησίαν. Ἐνδυθεὶς τότε τὸ μοναχικὸν σχῆμα, μετωνομάσθη Θεοδόσιος. Ἀνὴρ ἀνηρέμου καὶ ἀστάτου φρονήματος ὁ Κορυδαλλεὺς, ἀποβαλὼν τὸ μοναχικὸν τριβώνιον ἐπανέλαβε τὸ κοσμικὸν ὄνομα Θεόφιλος, καὶ ἐκ Βυζαντίου ἀπελθὼν ἦλθεν εἰς Βενετίαν, ἔνθα ἐδίδασκε τοῖς βουλομένοις.
Ὀλίγον πρὸ τῆς πατριαρχείας Παρθενίου τοῦ Γέροντος εἰς Κωνσταντινούπολιν ἐπαναστρέψας, ἐδέχθη εὐμενῶς ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας, ἥτις ἐκτιμῶσα τὰς γνώσεις ἐλησμόνησε τὴν θρασύτητα τοῦ πρῴην μοναχοῦ οἱ λουθηροκαλβίνοι θέλοντες ἵνα εὕρωσι καὶ μεταξὺ τῶν
