βασιλείαν των Σελευκιδών, και μετάθεσιν εις τα ελληνικά, την αποδοχήν του επιβαλλομένου ελληνικού βίου υπό του βασιλέως Αντιόχου του Δ'. Oι Εβραίοι λοιπόν προ της ιδρύσεως της Εκκλησίας υπό την ελληνικήν επιρροήν εξελληνισθέντες, χρήσιν εποιούντo της ελληνικής γλώσσης, εν η ανεγίνωσκον την Αγίαν Γράφήν, και εις ην έγραφον τα συγγράμματα αυτών δύο ονομαστοί Ιουδαίοι συγγραφείς της Α' μ.Χ. εκατονταετηρίδος, Ιώσηπος ο Φλάβιος και Φίλων ο Ιουδαίος. Υπετάχθη δε η Εβραϊκή μουσική, ολοσχερώς υπό το σκήπτρον της Ελληνικής Μουσικής μετά την κατάργησιν του Ιουδαϊσμού (70 μ.Χ.) υπό του Ουεσπασιανού και τoυ υιoύ αυτού Τίτου, και την έκτοτε δισποράν των Εβραίων εις απάσας της οικουμένης τας χώρας.
---
Εξετάσωμεν ήδη μήπως η εις την Εκκλησσίαν εισαχθείσα μουσική ήτο ρωμαϊκής καταγωγής, αφού η Ελλάς προ της ιδρύσεως της του Χριστού Εκκλησίας υπέκυψεν εις την ρωμαϊκήν κυριαρχίαν.
Εν τη αρχή της χριστιανικής Εκκλησίας, η Ελλάς καίπερ στερηθείσα της πολιτικής αυτής ανεξαρτησίας, εν τούτοις διετέλει ο μόνος παιδαγωγός εν τη σφαίρα των τεχνών. Ο ρωμαϊσμός δεν κατώρθωσεν εν Ανατολή ό,τι κατώρθωσεν ο ελληνισμός· ο ρωμαϊσμός δεν κατώρθωσε να μεταδώση εις τούς υπό το σκήπτρον αυτού λαούς την γλώσσαν, την μουσικήν, τα ήθη, τον χαρακτήρα αυτού. Ο ρωμαϊσμός ουδ' επεχείρησε να καταπολεμήση την ελληνικήν γλώσσαν, η δε μεγάλη ελληνική κοινωνία έμενεν όλως αλλοτρία της των κρατούντων γλώσσης και εξηκολούθει λαλούσα και γράφουσα το πάτριον ιδίωμα. Οι Ρωμαίοι αντί να επιβάλλωσιν εις τους Έλληνας την ιδίαν αυτών γλώσσαν, αυτοί την ελληνικήν εξεμάνθανον. Εν Ρώμη ου μόνον oι φιλόσοφοι, oι ρήτορες, oι συγκλητικοί και oι στρατηγοί, αλλά και οι ύπατοι και οι αυτοκράτορες διελέγοντο ενίοτε και έγραφον ελ
