πλουσίων, παίδων τε καὶ ἀνδρῶν, ἱερωμένων καὶ λαϊκῶν, νὰ προκύψῃ καὶ ἐν ταῖς ἐσχάταις ταύταις ἡμέραις καινή τις καταχθόνιος αἵρεσις, ἢ μᾶλλον σύστημα νεωτέρας ἀλλοκότου καὶ ἀσεβοῦς θρησκείας, Θεοσεβισμὸς καλουμένης, ἧς οἱ ὀπαδοὶ ἓν καὶ μόνον ὅν ποιητὴν καὶ προνοητὴν παντὸς πρεσβεύοντες, τὰ λοιπὰ πάντα τῆς χριστιανικῆς ὀρθοδόξου πίστεως δόγματα παντόλμως ἀποσκορακίζουσιν οἱ πάντολμοι, μήτε τὰς ἱερὰς Γραφάς, Παλαιὰν καὶ Νέαν, ἀποδεχόμενοι, καὶ μῦθον αὐτὰς ἀποκαλοῦντες, μήτε τὴν τρισυπόστατον θεότητα δοξάζοντες, τοὐτέστι Πατέρα, Υἱόν, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον, μήτε τὴν ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἔνσαρκον οἰκονομίαν τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ φρονοῦντες, μήτε τὰ θεῖα μυστήρια τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, ὡς δωρεὰν τοῦ παναγίου Πνεύματος εἰς ἐξάλειψιν τῶν ψυχικῶν ἡμῶν ἁμαρτημάτων, ὁμολογοῦντες ἀλλὰ πάντα τὰ τῆς ὀρθοδοξίας ἀρνούμενοι, καὶ ἀντιθέου πλάνης, καὶ βλασφημίας ἀπάσης, καὶ ἀσεβείας παντοίας πλήρη παραληρήματα δοξάζοντες, καὶ κηρύττοντες, κούφου νοὸς κουφότερα ἀποκυήματα, καὶ αὐτόχρημα τοῦ Ἀντιχρίστου ἀντίχριστα γεννήματα τὴν παντελῆ τοῦ χριστιανισμοῦ καταστροφὴν πραγματεύονται.
Καὶ ταῦτα οὐκ ἀπὸ ψιλῶν μόνον ὑπονοιῶν λέγομεν, οὐδὲ ἐξ ἀναποδείκτων καὶ ἀβασίμων καὶ τυχόντων λόγων συμπερασματικῶς συνάγομεν, ἀλλ’ ἐξ αὐτῶν τῶν ἐν τῷ Ὀρφανοτροφείῳ διδαχθέντων τε καὶ μυηθέντων ἰδίων μαθητῶν διαβεβαιούμεθα, ἔκ τε τῆς πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν ἀμέσου παραστάσεως αὐτῶν, καὶ τῆς διὰ ζώσης φωνῆς ὁμολογίας των, ἔκ τε τῶν πρὸς αὐτὴν ἐγγράφων αὐτῶν ἀναφορῶν, καὶ ἐξ ὧν ἀκόμη συνεπιφέροντες ἰδιοσυντάκτων τοῦ διδασκάλου αὐτῶν φυλλαδίων, αὐθαιρέτων προσευχῶν καὶ ὕμνων περιεκτικῶν, καὶ οἱονεὶ διδασκαλίας μυστηρίων ἐμφαντικῶν, καὶ τῆς τοῦ δυσσεβοῦς Θεοσεβισμοῦ αὐτοῦ ὁμολογίας, ἐν εἴδει τοῦ καθ’ ἡμᾶς ἱεροῦ συμβόλου· ἄπαγε!
Τίς μὴ φρίξῃ ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ἀπροσδοκήτοις ἀκούσμασι; ποία ὀρθόδοξος ψυχὴ δύναται ἀναλγήτως τοιαῦτα νὰ ἀκούσῃ, καὶ ἀταράχως νὰ ὑποφέρῃ; ποῖοι ὀρθόδοξοι πατέρες, ἢ μητέρες, ἢ ἀδελφοί, ἀποστείλαντες τὰ φίλτατα τέκνα των, ἢ τοὺς ἀδελφούς
