Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/362

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
362
ΙΣΤΟΡΙΑ

Συνενωθεὶς μετὰ τοῦ στασιαστοῦ Ζέρβα ἐτύγχανε πάσης ἐφετῆς περιποιήσεως καὶ ἐλάμβανε καὶ χρήματα· μὴ δυνάμενος ὅμως νὰ ἐφησυχάσῃ, ἐτάραττε καὶ ἐν τῷ Κράτει τοῦ Σουλτάνου τὴν φιλειρηνικήν, μετὰ τὸ μέγα τοῦ 1821 πάθημα, μάρτυρα νῆσον τοῦ Αἰγαίου.

Ἐν τούτοις μεθ’ ἁπάσας ταύτας τὰς στάσεις, αἱ ἐκλογαὶ διεξήχθησαν καλῶς, παρασχοῦσαι θρίαμβον τῇ Κυβερνήσει. Οἱ ὑποψήφιοι τῆς Κυβερνήσεως μετὰ μεγάλης πλειονοψηφίας ἐξελέγησαν ἐν ταῖς πλείσταις ἐπαρχίας, τοιαύτη δὲ ἦτο ἡ μεταξὺ τῆς πλειονοψηφίας τῶν κυβερνητικῶν καὶ τῆς μειονοψήφιας τῶν ἀντιπολιτευομένων διαφορά, ὥστε οὐδαμῶς δύναται ν’ ἀποδοθῇ εἰς ἐπεμβάσεις. Ἐν Σύρῳ π. χ. ἐξελέγησαν: ὁ Περίδης διὰ 2,289 ψήφων, ὁ Κωλέττης διὰ 2,136, ὁ Μάμουκας διὰ 2,098, ὁ δὲ τὰς περισσοτέρας λαβὼν ψήφους ἀντιπολιτευόμενος ὑποψήφιος μόλις συνεκέντρωσεν ἐν τῇ ἰδίᾳ κάλπῃ 538 ψήφους· τοιαύτη ἀριθμητικὴ ψήφων διαφορὰ οὐδέποτε βεβαίως διὰ τῶν ἐπεμβάσεων ἐπιτυγχάνεται καὶ ἀποδεικνύει τρανῶς, ὅτι, παρὰ τὰς φωνασκίας τῆς ἀντιπολιτεύσεως καὶ τὴν ἐξωτερικὴν κατάστασιν τῆς Ἑλλάδος, ὁ Κωλέττης ἐκέκτητο τὴν ἐμπιστοσύνην καὶ ἐπιτίμησιν ἁπάσης τῆς χώρας.

Ἀλλ’ ὁ ἐκλογικὸς οὗτος θρίαμβος ὑπῆρξε καὶ ἡ τελευταία ἀναλαμπὴ τοῦ βίου τοῦ Κωλέττη· διότι ἅμα τῇ ἐνάρξει τῆς Βουλῆς, ὁ ἀπὸ πολλοῦ μὲν πάσχων ἐκ νεφρίτιδος, ἐπὶ δεκατέσσαρας δ’ ἡμέρας


    αἰτίαν ἐκ τῆς ἐκφράσεως τοῦ προσώπου τοῦ γέροντος ὁπλαρχηγοῦ:
    — Τί τρέχει, στρατηγέ, τῷ λέγει μετὰ τόνου, πῶς; σοῦ ἑκακοφάνη ἡ εἴδησις; αὐτὸ τοῦ ἔπρεπε.
    Τότε ὁ ὑπερήφανος συμπολεμηστὴς τοῦ Κριεζώτου, ὅστις καταγόμενος ἐκ Σερβίας ὡμίλει δυσκόλως τὴν ἑλληνικήν, μὴ δυνηθεὶς νὰ κρατηθῇ.
    —Κρῖμα! κρῖμα, παιντί μου βασίλισσα, ἐκραύγασε, κεῖνο χέρι κόψει Τούρκους, δώσει ἐλευθερία νὰ τρῶμε ἐντὼ σήμερα καὶ ἁμαρτία νὰ γενάῃ γιὰ τὸ μαντάτο.
    Ὁ γέλως ἐπάγωσε εἰς ὅλων τὰ χείλη, ὁ δὲ βασιλεὺς σκυθρωπάσας ἔπαυσε τὰς ἐρωτήσεις του, ἀλλάξας καὶ ὁμιλίαν.