ἡμέρας καὶ αὖθις μείνας κλινήρης, δεχόμενος καθ’ ἑκάστην ἐπισκέψεις τοῦ τε βασιλέως καὶ τῶν λογάδων τοῦ ἔθνους, πρὸς οὓς συνδιελέγετο περὶ τῆς φιλτάτης αὐτῷ Ἑλλάδος καὶ τοῦ δούλου Ἑλληνισμοῦ καὶ διὰ τοῦ Γάλλου πρεσβευτοῦ Πισκατόρυ ἐξέφραζε τὴν εὐγνωμοσύνην αὐτοῦ πρὸς τὸ γενναῖον Γαλλικὸν ἔθνος, ἐξέπνευσε καταληφθεὶς ὑπὸ πυρετοῦ τὴν νύκτα τῆς 31 Αὐγούστου—1 Σεπτεμβρίου τοῦ 1847 ᾄδων κλέφτικο τραγοῦδι τῆς ὑποδούλου Ἠπείρου!
Τὴν ἐθνικὴν ταύτην ἀπώλειαν συναισθανόμενος ὅτε βασιλεὺς καὶ ἡ κυβέρνησις τό δε ἐξέδωκεν αὐθωρεὶ βασιλικὸν διάταγμα:
Μαθόντες μὲ ἄκραν τῆς ψυχῆς ἡμῶν θλῖψιν τὸν θάνατον τοῦ ὑπὲρ πατρίδος τοσοῦτον ἐνδόξως ἀγωνισθέντος τοῦ περινουστάτου καὶ εἰς τὸν Θρόνον Ἡμῶν πιστοτάτας καὶ ἐξόχους ὑπηρεσίας προσενεγκόντος προέδρου τοῦ Ἡμετέρου ὑπουργικοῦ Συμβουλίου καὶ ὑπουργοῦ ἐπὶ τοῦ Βασιλικοῦ Οἴκου καὶ τῶν Ἐξωτερικῶν Ἰωάννου Κωλέττη, διατάττομεν νὰ πενθηφορήσωσιν ὅλοι οἱ στρατιῶται καὶ πολιτικοὶ ὑπάλληλοι ἐπὶ πέντε ἡμέρας.
Τὸ Ἡμέτερον ὑπουργικὸν Συμβούλιον θέλει διατάξει τὰ πρὸς δημοσίευσιν καὶ ἐκτέλεσιν τοῦ παρόντος Διατάγματος.
- Ἐν Ἀθήναις τῇ 31η Αὐγούστου 1847.
Οθων
Τὸν θάνατον τοῦ Κωλέττη ἐθρήνησαν κυρίως οἱ δοῦλοι Ἕλληνες, ὑπὲρ ὧν εἶχε στρέψει ἅπασαν αὐτοῦ τὴν κυβερνητικὴν πρόνοιαν, καὶ οἱ ἀγωνισταὶ καὶ οἱ Ἀλβανοί, οἵτινες ἠγάπων αὐτὸν μέχρι λατρείας. Ἡ κηδεία αὐτοῦ ἐγένετο μεγαλοπρεπεστάτη, ἧς αἱ Ἀθῆναι οὐδέποτε εἶδον λαμπροτέραν. Ὑπὲρ πάντας δ’ ἔκλαυσεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Ὄθων, ὃν ἐθεώρει ὡς προστάτην τοῦ θρόνου αὐτοῦ.
Κατὰ περίεργον δὲ σύμπτωσιν, ἅμα τῷ ἐνταφιασμῷ τοῦ Κωλέττη καὶ τῷ κρότῳ τῶν τηλεβόλων, βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ ἐνέσκηψαν ἐξ οὐρανοῦ, ἐξ ἐκείνων, αἵτινες σπανίως ἀκούονται ἐν Ἑλ-
