ξία ἔθνους, τοῦ ὁποίου ἡ δόξα εἶναι τόσον ἀρχαία, ὅσον καὶ τὸ ὄνομά του, καὶ τὸ ὁποῖον εἰς τὴν ἰδίαν του ἱστορίαν εὑρίσκει δείγματα τρανώτατα, τί ἐστι καὶ τί δύναται ἡ φιλοπατρία.
»Μόνον τὸ αἴσθημα τοῦτο, ὦ Ἕλληνες, σᾶς ἐνίσχυσε νὰ ἐπιχειρισθῆτε καὶ νὰ τελειώσητε τὸ ὡς ἀδύνατον σχεδὸν θεωρούμενον ἔργον τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πατρίδος σας, καὶ οὕτω διὰ μεγάλων θυσιῶν, αἱμάτων καὶ περιουσίας νὰ προετοιμάσητε εἰς αὐτὴν μέλλον ὡραῖον. Εἰς ἐμὲ ἐπίκειται, πρὸ παντὸς ἄλλου, ἡ φροντὶς περὶ τοῦ μέλλοντος τούτου.
»Ὅσον μεγάλη καὶ ἂν ᾖναι ἡ πρὸς Θεὸν εὐθύνη Μου, τὴν ὁποίαν ὁ Ὕψιστος εἰς τὰς ἀνεξερευνήτους βουλάς του ἐναπέθεσεν εἰς ἐμέ, τὴν φέρω εὐχαρίστως, διότι ἐπαναπαύομαι εἰς ἐσᾶς.
»Μ’ εὐχαρίστησιν βλέπω τὰς προόδους, τὰς ὁποίας Ἑλλὰς παντοειδῶς ἔκαμεν· ἡ γεωργία ἔδωσε ζωὴν εἰς μεγάλας ἐκτάσεις ἀκαλλιεργήτων γαιῶν· ἡ ἐκπαίδευσις διαδίδει τὰ φῶτα ἐπὶ μᾶλλον· ἡ εὐταξία καὶ ἡ ἀσφάλεια θεμελιοῦται, καὶ ὑπὸ τὴν ἱερὰν αὐτῶν αἰγίδα αὐξάνει τὸ πρὸς τοὺς νόμους σέβας καὶ ἡ ὑποταγή.
»Ταῦτα, Ἕλληνες, καὶ τὰ εἰλικρινῆ δείγματα τῆς πρὸς ἐμὲ ἀφοσιώσεώς σας, μὲ τὰ ὁποῖα μὲ ὑπεδέχθητε εἰς αὐτὸν τὸν λιμένα τῶν ἐνδόξων Ἀθηνῶν, τῆς πρωτευούσης Μου, καὶ τὰ ὁποῖα τοσάκις ἐνέπλησαν χαρᾶς τὴν καρδίαν Μου, Μὲ χορηγοῦν πλήρη πεποίθησιν, τῆς ὁποίας πρὸ πάντων ἔχω ἀνάγκην Ἐγὼ ὁ πρῶτος — Θείᾳ θελήσει — μακρᾶς γενεᾶς βασιλέων εὐδαιμονίαν ὑποσχομένων.
»Ἰσχυρὸς διὰ τῆς ἀγάπης Σας, ἰσχυρὸς διὰ τῆς φιλικῆς εὐμενείας ὅλων τῶν Δυνάμεων, ἰσχυρὸς διὰ τῆς καθαρότητος τῶν φρονημάτων Μου καὶ τῆς πρὸς τὸν Ὕψιστον πεποιθήσεώς μου, δὲν φοβοῦμαι οὔτε κινδύνους ἔξωθεν, οὔτε τὰς ἀποπείρας τῆς ἀπονοίας καὶ τῆς διαφθορᾶς εἰς τὰ ἐντὸς τοῦ Κράτους.
Ὁ θρόνος καὶ ὁ λαὸς εἶναι ἀδιαχώριστα. Ποῖος εἰμπορεῖ νὰ εἰπῇ, ὅτι ἀγαπᾷ περισσότερον ἀπὸ ἐμὲ τὸν λαόν, καὶ νὰ τὸν πιστεύσωσιν οἱ ὁρθοφρονοῦντες; Ἐμπιστευθῆτε, Ἕλληνες, εἰς Ἐμὲ καθὼς καὶ ἐγὼ εἰς ἐσᾶς ἐμπιστεύομαι καὶ τότε ἡ εὐδαιμονία καὶ ἡ νοερὰ μόρφωσίς σας θέλει μεγαλυνθῆ καὶ τὸ οἰκοδόμημα νέων θεσμοθεσιῶν θέλει λάβει τὸ εὐτυχές του πέρας. Εὐλογοῦντες θέλουν
