τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡμῶν μουσικῆς καὶ ἡ περισυλλογὴ τῶν δημωδῶν ἡμῶν ᾀσμάτων μετὰ τοῦ μέλους αὐτῶν, προσέτι δὲ ἡ λελογισμένη ἀποκάθαρσις καὶ τούτων καὶ ἐκείνης ἀπὸ παντὸς ξενισμοῦ καὶ νεωτερισμοῦ. Ὁ Κοραῆς ἐπίστευεν ὅτι, «καθὼς ἡ ἔρευνα τῆς σημερινῆς γλώσσης συμβάλλει πολὺ εἰς τὴν κατανόησιν τῆς ἀρχαίας, οὕτω καὶ ἐκ τῆς ἐρεύνης τῆς μουσικῆς θέλουσιν ὁπωςδήποτε σαφηνισθῆ πολλὰ μέρη τῶν παλαιῶν μέν, σῳζομένων δὲ μουσικῶν μελῶν, ἅτινα διατελοῦσιν εἰσέτι αἰνιγματώδη». Ἐπὶ πᾶσι τούτοις ὁ φιλόπατρις ἀνὴρ συνίστα τὴν ἐπιμέλειαν καὶ καλλιεργίαν τῆς ἐθνικῆς ἡμῶν μουσικῆς καὶ τὴν διάδοσιν αὐτῆς παρὰ τῷ λαῷ, ὡς ἀνάγκην ἀπαραίτητον διὰ τὴν ἐπὶ τὸ ἡμερώτερον διάπλασιν τῶν ἠθῶν του.
Ὅ,τι δὲ πρὸ μιᾶς περίπου ἑκατονταετηρίδος μετὰ τοσαύτης σαφηνείας καὶ πειστικότητος ὑπέδειξεν ὁ σοφὸς Κοραῆς, τοῦτο ἐπιχειρεῖ νῦν νὰ πραγματώσῃ ὁ ἔναγχος ἐπ’ αἰσίοις οἰωνοῖς συσταθεὶς ὑφ’ ἡμῶν Σύλλογος, οὗτινος τὸν σκοπὸν καὶ τὸ πρόγραμμα ἐρχόμεθα σήμερον ν' ἀναπτύξωμεν ἐνώπιον τῆς ὑμετέρας ὁμηγύρεως. Ἀλλὰ πρὶν ἢ προβῶμεν εἰς τοῦτο, ἀνάγκη ν’ ἀνασκοπήσωμεν διὰ βραχέων τὰς μέχρι τοῦδε γενομένας ἐνεργείας ὑπὲρ τῆς ἐθνικῆς ἡμῶν μουσικῆς· διότι οὕτω θὰ γίνῃ κατάδηλον, εἰς τίνας δυσχερείας προσέκρουσαν αὐταί, πῶς δ’ ἐκ τοῦ παραδείγματος τῶν ἄλλων ὁδηγούμενοι ἡμεῖς δυνάμεθα ν’ ἀποφύγωμεν αὐτὰς νῦν καὶ νὰ ἐπιτύχωμεν, θείᾳ συνάρσει, τοῦ ἡμετέρου σκοποῦ.
