μὲ τὸ μέρος του τὸν Καραϊσκάκην. Αὐτὸς δὲ ζητούμενος καὶ ἀπὸ τὰ δύω μέρη ἐπολιτεύετο ἀμφότερα, χωρὶς νὰ προστεθῇ φανερὰ καὶ σταθερά εἰς κᾀνένα, ἐλπίζων μὲ τοῦτον τὸν τρόπον νὰ ἐπιτύχῃ καλήτερα τὸν σκοπὸν τῆς πολιτικῆς του· ἤλπιζεν ὁμοίως καὶ εἰς ἐξωτερικὰ βοηθήματα [1] καὶ πρὸ πάντων τῆς Φιλελληνικῆς ἑταιρείας τῶν Παρισίων, τῆς ὁποίας ἐπεθύμει καθ’ ὑπερβολὴν ν’ ἀποκτήσῃ καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὸν ἔπαινον [2].
Τὸ σχέδιον ἦτον νὰ τοποθετηθῇ τὸ ἐν Ἐλευσῖνι στράτευμα εἰς Κερατζίνι, ὅθεν προχωροῦν ὀλίγον κατ’ ὀλίγον ἀναλόγως τῶν προστιθεμένων νέων δυνάμεων, νὰ φθάσῃ εἰς τὸν ἐλαιῶνα καὶ διὰ τοῦ ἐλαιῶνος, ἐπειδὴ δὲν ἤθελε βλάπτεσθαι ἀπὸ τὸ ἐχθρικὸν ἱππικόν, νὰ προχωρήσῃ ἕως εἰς τὸ φρούριον καὶ νὰ ἀνοίξῃ συγκοινωνίαν τῶν πολιορκουμένων μὲ τὴν θάλασσαν. Ὅταν δὲ τοῦτο ἤθελε κατορθωθῇ, ὁ ἐχθρὸς ἤθελε κρίνει περιττὸν νὰ ἐπιμένῃ εἰς μίαν ἀνωφελῆ πολιορκίαν καὶ ἤθελεν ἀναχωρήσει, ἀφίνων ἐλεύθερον ἀπὸ τοὺς βεβήλους πόδας τοῦ τὸ ἱερὸν ἔδαφος τῶν Ἀθηνῶν. Τὸ σχέδιον τοῦτο φαίνεται δυσκατόρθωτον, δὲν ἦτον ὅμως ἀδύνατον νὰ ἐπιτύχῃ. Ὁ φρόνιμος καὶ προφυλακτικὸς τρόπος, τὸν ὁποῖον μετεχειρίσθη ὁ Καραϊσκάκης, δίδει ἱκανὰς ἐλπίδας, ὅτι ἂν ὄχι ἐντελῶς, τοὐλάχιστον ὅμως κατὰ μέγα μέρος ἤθελεν ἀποβῇ κατὰ τὰς ἐλπίδας του.
Κοινοποιῶν εἰς τοὺς ἀξιωματικοὺς τοῦ στρατοπέδου τὸ σχέδιον τοῦτο, ἐφρόντισε νὰ τοὺς τὸ προβάλῃ ὡς συμβουλευόμενος, καὶ τοῦτο τοὺς ἠνάγκασε νὰ τὸ δεχθῶσι προθυμότερον, τὸν ἐβεβαίωσαν δὲ περὶ τῆς τελείας ἐμπιστοσύνης των εἰς ὅσα αὐτὸς κρίνει εὔλογα καὶ τῆς προθύμου ὑπακοῆς εἰς τὰ διαταττόμενα. Οὕτω λοιπὸν διέταξε τριακοσίους στρατιώτας ὑπὸ τὸν Καλύβαν, Κασιμούλην καὶ Ἀθανασούλαν Βαλτινὸν νὰ ἀναχωρήσωσι διὰ θαλάσσης καὶ ἀκολουθοῦντες ἕνα ἔμπειρον τῆς τοποθεσίας ὁδηγόν, μὲ τὸν ὁποῖον τοὺς ἐσυντρόφευσε, νὰ ὑπάγωσιν εἰς Κερατζίνι καὶ νὰ κατασκευάσωσιν ἓν ὀχύρωμα εἰς τὴν ἁρμοδιωτέραν θέσιν· τὸ δὲ λοιπὸν στράτευμα νὰ μεταβῇ τὴν νύκτα διὰ ξηρᾶς· τὸ κίνημα τόσον τῶν διὰ ξηρᾶς, καθὼς καὶ τῶν διὰ θαλάσσης ἀπεφασίσθη νὰ γενῇ μετὰ τὴν δῦσιν τοῦ ἡλίου, διὰ νὰ μὴ γνωσθῇ
- ↑ Τὰ βοηθήματα τοῦ Μεγαλειοτάτου Βασιλέως τῆς Παυαρίας, ὁ ὁποῖος πρῶτος τῶν ἡγεμόνων τῆς Εὐρώπης ἐνέδωκεν εἰς τὴν φωνὴν τῆς φιλανθρωπίας καὶ ἔπεμψεν ὁμοῦ μὲ τὰ βοηθήματά του καὶ τὸν Συνταγματάρχην Ἑϊδέκον, ὁ ὁποῖος ἐνεψύχωσε τὸν Καραϊσκάκην εἰς τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν ὑπεστήριξε διὰ τῆς φρονίμου διανομῆς τῶν βοηθημάτων.
- ↑ Ὁ ἔνδοξος ἰατρὸς Μπαλῆς, ὁ ὁποῖος δικαίως ἀπέκτησε τὴν εὐγνωμοσύνην τοῦ ἔθνους καὶ διὰ τὰς σημαντικὰς ἰατρικάς του ἐκδουλεύσεις καὶ διὰ τὰ εὐγενῆ του ὑπὲρ αὐτοῦ αἰσθήματα, ἔχων τὴν ἐπιστασίαν τῶν ἀπὸ τὴν Φιλελληνικὴν ἑταιρείαν πεμπομένων βοηθημάτων συνετέλεσε πολὺ εἰς ὑποστήριξιν τοῦ ἀγῶνος τοῦ Καραϊσκάκη.
