μείνει ἀδικημένος. Τελευταῖον τοὺς κατέπεισε νὰ στείλωσι μέρος στρατεύματος καὶ αὐτοὶ εἰς καταδρομὴν τοῦ χωρίου, τὸ ὁποῖον ἀνωτέρω ἀνεφέραμεν.
Ἀφ’ οὗ τοιουτοτρόπως διελύθη καὶ αὕτη ἡ τρικυμία, τὸ στρατόπεδον μετέβη εἰς τὸ μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Σεραφεὶμ τοῦ νέου εἰς Δομπόν. Ὁ Καραϊσκάκης, ἐπειδὴ ἔμελλε νὰ διαβῇ τὸ στράτευμα ἀπὸ δυσχωρίας τινάς, θέλων νὰ ἔχῃ ἀσφαλῆ τὰ ὀπίσθια, ἀπεφάσισε καὶ ἄφησε δύναμιν εἰς τὸ μοναστήριον ἀπὸ ἑκατὸν πεντήκοντα στρατιώτας· τὴν δὲ ἑπομένην ἡμέραν ὀλίγον πρὸ τῆς ἀνατολῆς τοῦ ἡλίου ἀνεχώρησε καὶ ἔφθασε τὸ ἑσπέρας εἰς τὸ μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ εἰς Στεῖρι [1]. Ἐν ᾧ κατεσκήνωσεν αὐτοῦ τὸ στράτευμα, ἐπέστρεψαν τινὲς τῶν στρατιωτῶν, τῶν ἐκστρατευσάντων κατὰ τοῦ χωρίου Στεφανίκου, καὶ ἀνήγγειλαν τὴν ἀποτυχίαν τῆς ἐκστρατείας ταύτης, ἀπέδωκαν δὲ αὐτὴν εἰς τὴν διαφωνίαν τῶν σταλέντων ἀρχηγῶν. Οἱ λοιποὶ στρατιῶται μετέβησαν κατ’ εὐθεῖαν εἰς Δίστομον, ὅπου μετέβη τὴν ἐρχομένην ἡμέραν καὶ ὅλον τὸ λοιπὸν στρατόπεδον.
Εἷς τοῦτο τὸ χωρίον εἶχε σκοπὸν ὁ Καραϊσκάκης ν’ ἀναπαύσῃ μερικὰς ἡμέρας τὸ στράτευμα ἀπὸ τὴν κακοπάθειαν τῆς ὁδοιπορίας, ἀλλὰ μόλις ἔφθασε καὶ τοῦ παρουσιάζεται νέων ἀγώνων στάδιον.
Ὁ Μουσταφάμπεης διαλύσας ταχύτατα τὴν εἰς Ταλάντι ἐκστρατείαν τῶν Ὀλυμπίων, ἑνωθεὶς καὶ μὲ τὸν Κεχαγιάμπεην τοῦ Κιουταχῆ, ἁπεφάσισε νὰ διαβῇ εἰς Σάλωνα διὰ νὰ βοηθήσῃ τοὺς ἐκεῖ πολιορκουμένους ἀπὸ τὸν Γ. Δυωβουνιώτην καὶ Νάκον Πανουργιᾶ· ἐπ’ αὐτῷ τῷ σκοπῷ ἦλθε μὲ ὅλον τὸ στράτευμα εἰς Δαύλειαν καθ’ ἣν ἡμέραν ἔφθασαν καὶ τὰ ὑπὸ τὸν Καραϊσκάκην στρατεύματα εἰς Δίστομον.
Ὁ Μουσταφάμπεης ἔμεινε τὴν νύκτα ταύτην εἰς τὸ ἐπάνωθεν τῆς Δαύλειας μοναστήριον ἐπονομαζόμενον τῆς Ἱερουσαλὴμ [2] καὶ ἐκεῖ ὁμιλῶν μὲ τοὺς περὶ αὐτὸν ἀνέφερεν ὅτι τὴν ἑπομένην ἡμέραν ἔμελλε νὰ διαβῇ ἀπὸ τὴν Ἀράχωβαν διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς Σάλωνα· ἀκούσας τοῦτο εἷς τῶν διακόνων τοῦ μοναστηρίου, εἰδήμων τῆς Ἀλβανικῆς γλώσσης, μεταβαίνει τὴν νύκτα εἰς Δίστομον καὶ τὸ ἀναγγέλλει εἰς τὸν Καραϊσκάκην. Ὀλίγον πρὸ τοῦ μεσονυκτίου
- ↑ Τὸ μοναστήριον τοῦτο εἶναι ἐκ τῶν καλλίστων δημοσίων οἰκοδομημάτων τοῦ χριστιανισμοῦ, τῶν εὑρισκομένων εἰς τὴν Στερεὰν Ἑλλάδα· ἦτον περιεζωσμένον μὲ τεῖχος, τοῦ ὁποίου ὅμως μόνον τὰ ἐρείπια φαίνονται τὴν σήμερον. Κεῖται ἐπί τινος εὐθέος λόφου καὶ ἔχει προκειμένην μίαν ὡραίαν πεδιάδα, ἀνήκουσαν ὅλην σχεδὸν εἰς αὐτό.
- ↑ Ἀπὸ τοῦ σημείου τούτου ὁ Δημ. Αἰνιὰν συνέγραψε καὶ ἰδιαιτέρως ὑπὸ τύπον διηγήματος ἐνδιαφέρουσαν ἐκτενῆ περιγραφὴν τῆς μάχης τῆς Ἀράχωβας, ἐδημοσίευσε δὲ αὐτὴν ἐν τῇ ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδιδομένη «Βιβλιοθήκη τοῦ Λαοῦ» τόμ. τοῦ 1855, σελ. 345 καὶ ἑξῆς (σημ. ἐκδότου).
