θεν τὴν ἐρχομένην ἡμέραν μετέβησαν εἰς τὸ ἐν Ἐλευσῖνι στρατόπεδον. Ἐκ δὲ τῶν πρὸς τὴν θάλασσαν φυγόντων ἓν σῶμα κατεδιώχθη ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς εἰς τὸν τόπον τῆς ἀποβάσεως, ἀλλὰ πολεμῆσαν γενναίως καὶ βοηθούμενον ἀπὸ τὰ πλοῖα διεσώθη ἀβλαβές, ἓξ δὲ καταφυγόντες εἰς μίαν ἐκκλησίαν κειμένην πλησίον τῶν Τριῶν Πύργων ὕστερον ἀπὸ ἱκανὴν ἀντίστασιν ἐφονεύθησαν ἐκτὸς ἑνός, ὅστις διεσώθη κολυμβῶν, ἓν μέρος δέ, συνιστάμενον ἀπὸ εἰκοσιπέντε σχεδὸν ἐκ τοῦ σώματος τῶν Ἑπτανησίων, κατέφυγεν εἰς ἓν νησίδιον πλησίον τῆς ξηρᾶς, ὅπου ὀχυρωθὲν ἐκ τοῦ προχείρου καὶ ἀντιπολεμῆσαν γενναίως πρὸς πλῆθος πεζῶν καὶ ἱππέων ἐχθρῶν καὶ ὑπομεῖναν ἀφόβως τὸν συνεχῆ καὶ ἀλλεπάλληλον κανονοβολισμὸν ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ἀκόλουθον νύκτα, διεσώθη τελευταῖον ἀβλαβὲς ἀπὸ τὸν Κριζιώτην, ὅστις ἐπῆγεν εἰς βοήθειάν του μὲ δύω πλοιάρια, μὲ τὰ ὁποῖα καὶ τοὺς μετέφερεν εἰς τὰ μεγάλα πλοῖα, τὰ ὁποῖα δὲν ἠμποροῦσαν νὰ πλησιάσωσιν ἐκεῖ διὰ τὴν ρηχότητα τῶν νερῶν.
Ἡ δευτέρα αὕτη ἀποτυχία κατελύπησε τὸν Καραϊσκάκην καὶ ὁμοῦ μὲ αὐτὸν ὅλους τοὺς εὐαισθήτους πατριώτας, ἀλλὰ τὴν λύπην του τὴν ἐκορύφωσεν ἡ εἴδησις τοῦ θανάτου τοῦ Γκούρα [1], τὴν ὁποίαν ἐπίτηδες ἀπεσταλμένοι ἀπὸ τὸ φρούριον ἔφερον εἰς τὸ στρατόπεδον. Δὲν ἦτον πλέον καιρὸς μακρῶν καὶ βραδέων σκέψεων· διότι ἐκτὸς τῆς ἀθυμίας, τὴν ὁποίαν φυσικῷ τῷ λόγῳ ἐπροξένησεν εἰς τοὺς πολιορκουμένους, τὸ συμβεβηκὸς τοῦτο ἦτον ὑποψία διαιρέσεων καὶ διχονοιῶν, τὸ ὁποῖον ἠμποροῦσε νὰ αὐξήσῃ τὰ δεινὰ τῶν πολιορκουμένων. Συνεκάλεσε λοιπὸν ὅλους τοὺς στρατηγοὺς καὶ ἀξιωματικοὺς τοὺς συγκροτοῦντας τὸ ἐν Ἐλευσῖνι στρατόπεδον καὶ ὡμίλησεν οὕτω· «Τὸ φρούριον τῶν Ἀθηνῶν κινδυνεύει καὶ ἡ πτῶσίς του θέλει εἶναι πτῶσις ὅλης τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος· δὲν ἔχει εἰς ἄλλους τὰς ἐλπίδας του, παρὰ εἰς ἡμᾶς· δὲν εἶναι ἐντροπή μας νὰ τὸ ἀφήσωμεν ἀπροστάτευτον;» Ὅλοι ὁμοφώνως ἀπεκρίθησαν ὅτι προσφέρουσι καὶ τὴν ἰδίαν των ὕπαρξιν διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ φρουρίου. «Λοιπόν, ἐπανέλαβεν ὁ Καραϊσκάκης, ἐγὼ δὲν βλέπω ἄλλον τρόπον ἁρμοδιώτερον καὶ προχειρότερον, εἰμὴ νὰ δεχθῇ νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸ φρούριον ἐπὶ κεφαλῆς τῆς ἀποσταλησομένης εἰς αὐτὸ βοηθείας εἷς ἀπὸ ἡμᾶς, ὅστις ἤθελεν ἔχει ἰδιαίτερον στρατιωτικὸν σῶμα, τὸ
- ↑ Συνέβη τὴν νύκτα τῆς 30 Σεπτεμβρίου ἀπὸ βόλι ἐχθρικὸν διευθυνθὲν εἰς τὴν κεφαλήν, ἐν ᾧ ἐκάθητο πλησίον ἑνὸς παραθυρίου μετὰ τὸ δεῖπνον. (Ὁ Γκούρας ἐφονεύθη τὴν νύκτα ἀγρυπνῶν ἕξω τῆς Ἀκροπόλεως ἐπὶ τῶν δυτικῶν ὀχυρωμάτων καὶ πυροβολῶν κατὰ τῶν πλησίον ἐχθρικῶν. Σημ. ἐκδότου )
κούμενος ἤδη ἐν τῇ Ἀκροπόλει, ἐπίτροπος δ’ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ σώματος ἦτο ὁ Γεράσιμος Φωκᾶς (σημ. ἐκδότου).
