τολικὸν διὰ νὰ κάμῃ τὴν ἀντεκδίκησιν. Ἐταράχθησαν καθ’ ὑπερβολὴν διὰ τὸ κίνημα τοῦτο τοῦ Καραϊσκάκη ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ Μεσολογγίου καὶ καθὼς συμβαίνει εἰς ἐξαγριούμενον λαόν, ἐλέγοντο πολλὰ περὶ ἐξώσεως τοῦ Καραϊσκάκη καὶ τῶν μετ’ αὐτοῦ Σουλιωτῶν ἀπὸ τὸ Μεσολόγγιον καὶ ἄλλα ὅμοια, διὰ τὰ ὁποία μερικοὶ ἀπεσταλμένοι ἀπὸ τὸν Καραϊσκάκην ἐπῆγαν αἰφνηδίως καὶ ἐκυρίευσαν τὸ Βασιλάδι. Τοῦτο ἔτι μᾶλλον ἐτάραξε τοὺς Μεσολογγίτας· διότι ὑπώπτευσαν ὅτι δὲν ἦτο ἀποτέλεσμα τῶν τρεχουσῶν ταραχῶν, ἀλλ’ ἐκ προμελέτης σχέδιον.
Ἐνῷ διὰ ταῦτα εἶχεν αὐξήσει ἀρκετὰ ὁ βρασμὸς μεταξὺ τῶν δύο ἀντιφερομένων μερῶν, προσετέθη καὶ νέον ὑποψίας αἴτιον κατὰ τοῦ Καραϊσκάκη. Ἐκοινοποιήθη ὅτι κἄποιος Κωνσταντῆς Βουλπιώτης ἐστάλη παρὰ τοῦ Καραϊσκάκη εἰς τὸν Ὀμὲρ πασᾶ Βρυόνην διὰ νὰ τοῦ ὑποσχεθῇ ἀπὸ μέρους του, ὅτι θέλει τοῦ παραδώσει τὸ Μεσολόγγιον καὶ Ἀνατολικόν [1]. Ἡ ἐπιστολὴ αὕτη ἀπὸ μέρους τοῦ Καραϊσκάκη πρὸς τὸν Ὀμὲρ Βρυόνην εἶχε γένει τῷ ὄντι [2] καὶ ἐπειδὴ ὁ Βουλπιώτης ἐξωμολογεῖτο τρόπον τινὰ τὸ σφάλμα του, ἔδωκεν αἰτίαν εἰς τὸ νὰ φανῇ τὸ πρᾶγμα πιστευτὸν εἰς πολλούς· ὠφελούμενοι λοιπὸν ἀπὸ τὴν περίστασιν ταύτην οἱ ἐχθροὶ τοῦ Καραϊσκάκη, ἐπέκειντο τολμηρότερον κατ’ αὐτοῦ· οἱ δὲ φίλοι του διὰ τὴν ὁποίαν καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἔλαβον ὑποψίαν περὶ αὐτοῦ τοῦ πράγματος, ἀπέβησαν ἀτολμότεροι εἰς τὴν ὑπεράσπισιν αὐτοῦ, ὥστε καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ Σουλιῶται μετεκάλεσαν τοὺς κυριεύσαντας τὸ Βασιλάδι, ὄντας ἐκ τῶν στρατιωτῶν των, καὶ τὸ ἄφησαν πάλιν εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν Μεσολογγιτῶν.
Ἐπειδὴ λοιπὸν ἀπὸ τὴν ἐξομολόγησιν τοῦ Βουλπιώτου ἀνεκαλύπτετο προδοσία, διωρίσθη ἀπὸ τὸν Μαυροκορδάτον ἐπιτροπὴ διὰ νὰ ἐξετάσῃ τὴν κατηγορίαν ταύτην. Μετεφέρθησαν καὶ πολλὰ διοικητικὰ στρατεύματα διὰ νὰ διώξωσι διὰ τῆς βίας τὸν Καραϊσκάκην, ἂν ἑκουσίως δὲν ἤθελεν ἀναχωρήσει μὲ τοὺς ὑπ’ αὐτὸν ἀπὸ Ἀνατολικόν. Ὁ Καραϊσκάκης ὅμως εἶχε προη-
- ↑ Ἐπιθανολόγησαν ἔτι μᾶλλον τὴν ὕπαρξιν τῆς προδοσίας ταύτης, διότι κατ’ αὐτὴν τὴν ἐποχὴν ἐξῆλθεν ἀπὸ Ναύπακτον ἓν σῶμα Τούρκων καὶ διευθύνετο πρὸς τὰ μέρη Μεσολογγίου, καὶ πλοῖά τινα ἐχθρικὰ ἐπαρουσιάσθησαν ἔξωθεν τοῦ Βασιλαδίου.
- ↑ Ἡ ἐπιστολὴ εἶχε γίνῃ τῷ ὄντι, ὄχι ὅμως μὲ τὸ πνεῦμα τῆς παραδόσεως τοῦ Μεσολογγίου καὶ Αἰτωλικοῦ. Ὀλίγον κατωτέρω βλέπει ὁ ἀναγνώστης τὴν ἀληθινὴν ἐξήγησιν τοῦ πράγματος. Ἡ διαφημισθεῖσα προδοσία ἦτο ψευδής, ἀναμφισβητήτως, γέννημα κομματικῶν ἐρίδων τῆς ἐποχῆς. Ὁ ἱστορικὸς Παπαρρηγόπουλος σαφέστατα λύει τὸ ζήτημα ὑπὲρ τοῦ ὑβριζομένου Καραϊσκάκη. Ἄλλως καὶ ἡ ἐξ ἀντιθέτων ἐπιτροπή, ἡ ὁποία τὸν ἐδίκασε καὶ τὸν ἐκήρυξεν ἔνοχον, δὲν ἐτόλμησε νὰ δημοσιεύσῃ καμμίαν ἐναντίον του ἐπίσημον καταδικαστικὴν ἀπόφασιν. Ἀφ’ ἑτέρου ὁ Κ. Βουλπιώτης, ὁ δῆθεν συνένοχος τῆς προδοσίας, ὄχι μόνον δὲν κατεδιώχθη, ἀλλ’ ἀπέκτησε καὶ τὴν εὔνοιαν τοῦ Μαυροκορδάτου, ἀντὶ τιμωρίας (σημ. ἐκδ.).
