ἀποδέχεται τὸ πρόβλημα καὶ τὴν ἑπομένην ἡμέραν θέλει ἐκδώσει περὶ τούτου διαταγήν. Ὁ Νικήτας ἐπιστρέφει εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ Τζαβέλα καὶ τὸν συγχαίρει διὰ τὸν διορισμόν· αὐτὸς ὅμως ἐγνώριζε πολλὰ καλὰ τὰ πράγματα ὥστε νὰ βάλῃ βάσιν εἰς τὰ λεγόμενα. Ὁ Νικήτας μ’ ὅλον τοῦτο διέταξε τοὺς περὶ αὐτὸν καὶ ἐπυροβόλησαν τρίς· τοῦτο κατὰ μίμησιν ἔγεινε καὶ εἰς τὸ λοιπὸν στρατόπεδον· ἀλλὰ τὸ μεγαλήτερον μέρος ἐκινήθη εἰς τοῦτο μηχανικῶς, νομίζον ὅτι αἰτία ἦτον κἀμμία χαροποιὰ ἀγγελία. Χωρὶς καρπὸν ἀπέβη καὶ τοῦτο τὸ κίνημα τοῦ Νικήτα, διότι οὔτε ὁ Τζαβέλας ἀνεδέχθη τὰ χρέη ἀρχηγοῦ, οὔτε τὸ στρατόπεδον τὸν ἐγνώρισεν, ἢ τὸν ἐνόμισεν ὡς τοιοῦτον.
Εἶδον τέλος πάντων ὅλοι οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ στρατοπέδου, ὅτι μ’ ὅλας τὰς προσπαθείας των ἦτον ἀδύνατον νὰ διατηρηθῇ τὸ στρατόπεδον· καὶ οὕτω συνελθόντες εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον τοῦ ἐπρόβαλον ν’ ἀφήσῃ τὴν θέσιν ταύτην καὶ νὰ μεταβιβάσῃ τὰ στρατεύματα εἰς τὴν Μεγαρικήν. Ὕστερον ἀπὸ πολλὰς παρακινήσεις τὰς ὁποίας ἔκαμεν ὁ ἀρχιστράτηγος εἰς τοὺς ἀξιωματικοὺς διὰ νὰ μείνωσι, βεβαιωθεὶς ἀπὸ ὅλους ὅτι δὲν ἦτον πλέον δυνατὸν νὰ διατηρηθῇ στρατόπεδον εἰς τὰς θέσεις ταύτας, ἀπεδέχθη τὸ πρόβλημα καὶ διέταξε τὰ περὶ τῆς μεταβάσεως. Κατ’ αὐτὸν λοιπὸν τὸν τρόπον ἓν μέγιστον στρατόπεδον, τὸ μεγαλήτερον ἀπ’ ὅσα συνεκροτήθησαν καθ’ ὅλον τὸ διάστημα τῆς ἐπαναστάσεώς μας, διελύθη ἢ μᾶλλον ἀπέθανε διὰ μίαν καὶ μόνην αἰτίαν, τὸν θάνατον τοῦ ἀρχηγοῦ του.
