βανοὶ εἰς αὐτούς. Οἱ Τοῦρκοι λαβόντες τὸ ἔγγραφον τοῦτο καὶ εὐχαριστούμενοι τρόπον τινὰ ἀπὸ τὸν Καραϊσκάκην, τοῦ ἐμήνυσαν διὰ τῶν ἀπεσταλμένων του, ὅτι ἐπειδὴ τοὺς συγχωροῦν νὰ ἐξέλθωσι μὲ τὰ ὅπλα καὶ τὰς ἀποσκευάς των καὶ ἐπειδὴ ὁ Κιουταχῆς δὲν ἐφρόντισεν ὑπὲρ τῆς σωτηρίας των, ὑπόσχονται μεθ’ ὅρκου ὄχι μόνον νὰ μὴ κινήσωσιν ὅπλα κατὰ τῶν Ἑλλήνων εἰς τὰς μελλούσας μάχας, ἀλλ’ ἀκόμη καὶ νὰ ἀναχωρήσωσι διόλου ἀπὸ τὸ στρατόπεδον, παραλαμβάνοντες μαζύ των καὶ ὅσους ἄλλους δυνηθῶσιν ἐκ τῶν συγγενῶν, φίλων καὶ συμπατριωτῶν των.
Πρὸς ἀσφαλῆ ἐκτέλεσιν τῆς συνθήκης ταύτης οἱ Τοῦρκοι ἐζήτησαν ἐνέχυρα καὶ ἐδόθησαν εἰς αὐτοὺς ὁ Βάσος, ὁ Ἰωάννης Λογοθέτου καὶ ἄλλοι τινές, τοὺς ὁποίους παραλαβόντες οἱ Τοῦρκοι εἰς τὸ μέσον των, ἐκίνησαν ἀπὸ τὸ μοναστήριον πρὸς τὸ στρατόπεδον τοῦ Κιουταχῆ, προπορευομένου καὶ ὁδηγοῦντος αὐτοὺς τοῦ Καραϊσκάκη. Πρὸ τῆς παραδόσεως τῶν Τούρκων ἐκοινολογεῖτο εἰς τὸ στρατόπεδον ὅτι ἦσαν πλουσιώτατοι καὶ μὲ πλῆθος πολυτίμων ὅπλων καὶ ἀποσκευῶν· διὰ τοῦτο πλῆθος στρατιωτῶν συνέρρευσεν εἰς τὸ μοναστήριον κινούμενον ἀπὸ περιέργειαν νὰ ἰδῇ. Πολλοὶ ἐξ αὐτῶν, ἀφ’ οὗ δὲν εἶδον σύμφωνα τὰ πράγματα μὲ τὰ λεγόμενα, ἠκολούθουν τοὺς Τούρκους συρόμενοι ἀπὸ μίαν περιέργειαν, τὴν ὁποίαν ἐκινοῦσεν εἰς αὐτοὺς ἓν θέαμα σπάνιον εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦτον, ὁ ὁποῖος ἀμφοτέρωθεν ἐγίνετο ἐξολοθρευτικός. Εἶχον ἀρκετὰ προχωρήσει οἱ Τοῦρκοι, ὅταν Ἕλλην τις ἐκ τῶν παρακολουθούντων ἐζήτησε νὰ λάβῃ βιαίως ἀπὸ ἕνα Τοῦρκον ἓν πυροβόλον (τουφέκι). Ὁ Τοῦρκος ἀντέτεινεν, ἐπειδὴ δὲ ὁ Ἕλλην ἐπέμενεν εἰς τὴν ἁρπαγὴν προσθέτων καὶ ἀπειλάς, ὁ Τοῦρκος στενοχωρηθεὶς πυροβολεῖ κατὰ τοῦ Ἕλληνος μὲ τὴν πιστόλα του. Οἱ στρατιῶται οἱ ὁποῖοι, φαίνεται, ἐπεθύμουν αἰτίαν, ἔλαβον ἀμέσως μέρος εἰς τὴν ταραχήν, καὶ ὁ μὲν πλησιέστερος κτυπᾷ καὶ φονεύει τὸν Τοῦρκον, οἱ δὲ λοιποὶ ἐπιπίπτουν εἰς τοὺς ἄλλους. Οἱ παρευρεθέντες ἀξιωματικοὶ ἐπροσπάθησαν νὰ καταπαύσωσι τὴν ταραχὴν μεταχειρισθέντες καὶ παρακλήσεις καὶ ἀπειλάς, δὲν ἠμπόρεσαν ὅμως νὰ τὸ κατορθώσωσι. Ἐφονεύθησαν δὲ ἐκ τῶν τριακοσίων διακόσιοι πεντήκοντα, οἱ δὲ λοιποὶ μόλις διέφυγον τὴν σφαγήν. Εἰς τὸν θόρυβον τοῦτον ἐφονεύθησαν καὶ ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας ἕως δέκα καὶ ἐπληγώθησαν διπλάσιοι. Ὁ δὲ Καραϊσκάκης καὶ τὰ ἐνέχυρα, καθὼς καὶ οἱ παρευρεθέντες ἀξιωματικοὶ μόλις διέφυγον τὸν κίνδυνον.
Ὁ Καραϊσκάκης τόσην λύπην αἰσθάνθη διὰ τὴν βάρβαρον καὶ ἀπάνθρωπον ταύτην πρᾶξιν, ὥστε τοῦ ἦτον προκριτώτερον νὰ χαθῇ παρὰ νὰ ἐπιζήσῃ εἰς ἔργον, τὸ ὁποῖον ἔμελλε ν’ ἀμαυρώσῃ τὴν ὑπόληψιν ὅλου τοῦ στρατοπέδου. Τὸ μέγεθος τῆς θλίψεώς του ἠδύνατό τις νὰ τὸ συμπεράνῃ ἀπὸ τὰ