Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—31—
Τώρα—Ἆ! καὶ νὰ τὸ εἰπῇ
Ὁ λογισμὸς διστάζει·
Αἰῶνες ὡς ἡ ἀστραπὴ
Παρῆλθον, κ’ ἡ πληγὴ νωπὴ,
Νωπὴ αἱματοστάζει.
Μνήσθητι, μνήσθητι, Θεὲ,
Ἐκείνης τῆς ἡμέρας,
Καθ’ ἣν σφαγῆς διαῤῥοαὶ
Καὶ θνησιμαῖ’ ἀναπνοαὶ,
Ἔργ’ ἀπηνοῦς μαχαίρας,
Ἐμόλυναν τὰ ἱερὰ
Καὶ τοῦ ναοῦ τὰ σκεύη,
Κ’ ἀντὶ λιβανωτοῦ, χαρὰ
Λύσσης, βεβήλωσις, ἀρὰ
Εἰς οὐρανοὺς ἀνέβη!—
Τώρα, ἡ ἐπὶ γῆς εἰκὼν
Τοῦ θείου μεγαλέιου
Τέμενος εἶναι τουρκικὸν,
Προσκύνημα βαρβαρικὸν
Ὁ οἶκος τοῦ Κυρίου!
Κόσμος βαρβαρικῆς χειρὸς,
Ἑταιρκῶς καλλύνων,
Τὸν περιζώνει σοβαρῶς·
Οὕτως ὁ οπισθοφρουρὸς
Τῆς δόξης τῶν Ἑλλήνων
