Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
—96—
Ἀλλ’ ἐκ τῶν τόπων ἐξαίφνης τούτων
Νὺξ μία ἦλθε, καὶ φῶς τοσοῦτον
Διεσκορπίσθη,
Ὥστε δὲν ἴδεν ἡ γῆ ἡμέραν
Νυκτὸς τοιαύτης φαεινοτέραν
Ἀφ’ οὗ ἐκτίσθη.
Τότε, Πατρίς μου, εἰς τὴν γαλήνην
Τῶν σιγησάντων παθῶν ἐκείνην,
Τοῦ πολυθρήνου
Καποδιστρίου τιμᾷς τὴν μνήμην,
Τὴν σὴν λαμπρύνουσα μᾶλλον φήμην
Ἢ τὴν ἐκείνου.
Τῆς ἀρετῆς ἡ συκοφαντία
Ἡ σκληροτάτη δολοφονία
Πασῶν ὑπάρχει.
Ἀλλὰ ὁ χρόνος ἀψευδὴς μάρτυς,
Κατὰ ἀδίκων γνωμῶν ἀντάρτης
Νικᾷ καὶ ἄρχει!
